2min

Tags in dit artikel

, , ,

Algemeen

Bitcoins zijn meer waard dan ooit, wat steeds meer ‘goudzoekers’ aanspoort om het virtuele goud zelf te gaan delven. Maar Bitcoins ‘minen’ is niet weggelegd voor de doorsnee leek. Het proces is complex en langdradig en resultaat is bovendien niet gegarandeerd.

Goudkoorts heeft het aantal gelukszoekers doen exploderen tot vrees voor een mileuramp. Hoe meer Bitcoins gevonden worden, des te meer moeite het kost de volgende te onthullen.

Vergelijk het delven van de munten maar met priemgetallen. Een priemgetal is alleen deelbaar door zichzelf en 1. Niet zo moeilijk te vinden als er nog geen ontdekt zijn, maar als de getallenreeks stijgt is de kans op het vinden van een priemgetal exponentieel kleiner.

Bitcoins worden verkregen vanuit datablokken, die door computers worden geanalyseerd om een Bitcoin-sequentie te ontdekken. Een Bitcoin ontstaat als er een datablok is blootgelegd dat correspondeert met het Bitcoin-algoritme. Er zijn nu zoveel Bitcoins gevonden, dat het extreem veel rekenkracht (en dus ook stroom) kost om een geldige serie te vinden.

Die kracht wordt gemeten in ‘hashes’ per seconde, ofwel het aantal pogingen per seconde om een datablok te vinden. Een hoogwaardige pc met bijvoorbeeld een Intel Core i7-processor verwerkt 6,7 miljoen hashes per seconde (6,7 MH/s), waarmee het vinden van één enkele Bitcoin met wat geluk nu een decennium zal duren. Een Bitcoin is op het moment van schrijven 96,99 dollar waard. De waarde kan je bijvoorbeeld controleren op MTGox.com, zie de balk bovenaan de pagina.

Voor het delven van één munt per decennium heeft dus niemand tijd, plus de bijkomende stroomkosten zal je nettowinst de rode cijfers in trekken. Dan kun je gaan investeren in gespecialiseerde FPGA’s of ASIC’s, waarvan de prijzen al snel oplopen tot duizenden euro’s. Een betere oplossing is echter het delven in groepen. De volgende pagina legt uit wat het betekent en hoe je daaraan mee kan doen.

Table of contents