2min

Tags in dit artikel

, , ,

Microsoft heeft een geautomatiseerd DNA-opslagsysteem ontwikkeld. Dat zou op een dat de optische opslagsystemen waar computersystemen vandaag de dag vaak op steunen kunnen vervangen. In elk geval gaat het om een systeem dat de ruimte die nodig is om de groeiende dataverzamelingsdrift van de wereld tegemoet te komen in te perken.

Microsoft gelooft dat synthetisch DNA de volgende stap zal vormen voor de opslag van data op de lange termijn. Eén gram DNA kan maar liefst 215 petabyte aan data opslaan en dat maar liefst 2.000 jaar bewaren. Als het lukt om de technologie succesvol uit te breiden, zou de ruimte die nodig is om alle data die wereldwijd verzameld wordt op te slaan, flink teruggedrongen kunnen worden.

DNA-opslag

Onderzoekers van Microsoft werkten samen met wetenschappers van de University of Washington. Samen bouwden zij een systeem van vloeistoffen, tubes, injectiespuiten en elektronica. Dat vormde ’s werelds eerste geautomatiseerde DNA-opslagdienst. Als proof-of-concept demonstreerden de onderzoekers de mogelijkheid van de dienst om het woord ‘hello’ op te slaan in DNA en dat vervolgens weer op te halen.

De unit kostte zo’n 10.000 dollar (8.833 euro) om te maken. Als er minder sensoren en aandrijvers gebruikt worden, zouden die kosten met een derde teruggedrongen kunnen worden. In elk geval dient de unit, die bestaat uit een reeks computers, om software te coderen en te decoreren. Digitale enen en nullen worden omgezet naar de vier basisletters van DNA: A, C, T en G.

Foto via Microsoft

Volledig automatiseren

“Ons ultieme doel is om een systeem in productie te nemen, dat er voor de eindgebruiker uitziet als een gewone cloudopslagdienst – bits worden naar een datacenter verzonden en daar opgeslagen en verschijnen vervolgens wanneer de klant ze wil zien,” aldus hoofdonderzoeker Karin Strauss van Microsoft. “Om dat te doen, moesten we bewijzen dat dit praktisch haalbaar is vanuit een automatiseringsperspectief.”

Volgens hoofdonderzoekers Chris Takahashi van de Washington University zijn machines al klaar om DNA te synthetiseren, maar moeten veel stappen nog handmatig doorlopen worden. “In een datacenter kan het niet zo zijn dat je een boel mensen laat rondrennen met pipetjes in hun hand. Dat is te gevoelig voor menselijke fouten, te kostbaar en zou teveel ruimte vereisen.”