3min

Afgelopen maandag publiceerde de Wall Street Journal een artikel over de prijs van de Apple-tablet. Het had volgens John Martellaro alle kenmerken van een ‘gecontroleerd lek‘. Hij geeft ons aan de hand van dit ‘klassieke voorbeeld’ een kijkje in de keuken hoe en waarom Apple dit doet.

De Wall Street Journal schreef, dat Apples tablet in januari geïntroduceerd zal worden, maar pas vanaf maart voor 1000 dollar verkrijgbaar zou zijn. De krant baseerde zich op bronnen binnen Apple. Opvallend is echter wel dat de WSJ de favoriete krant van Apple is en ook technologieredacteur Walt Mossberg hoge aangezien van Apple-topman Steve Jobs geniet.

"Vaak moet Apple informatie naar buiten brengen, onofficieel", schrijft Martellaro. "Het bedrijf doet dat al jaren en het helpt om Apples imago, dat het nooit over niet-gelanceerde producten praat, te waarborgen. Ik weet dat, omdat ik toen ik Senior Marketing Manager bij Apple was, geïnstrueerd ben om gecontroleerd te lekken."

Martellaro legt ook uit hoe dit in z’n werk gaat. "De manier waarop dit werkt, is dat een chef binnenkomt en zegt: "We moeten deze specifieke informatie naar buiten brengen. John, heb jij een betrouwbare vriend bij een groot mediaconcern? Zo ja, bel hem/haar en voer een gesprek. Noem deze informatie tussendoor en geef aan, dat als het gepubliceerd zou worden, dat erg mooi zou zijn. Geen e-mails!"

"Communicatie geschiedt altijd persoonlijk of via de telefoon, nooit via e-mail", legt hij uit. "Mocht er een probleem optreden over iets dat naar buiten is gebracht, dan is er geen bewijs om het verhaal van een van de partijen tegen te kunnen spreken. Beide partijen kunnen het ontkennen en simpelweg aangeven dat het een misverstand betreft. Dat beschermt Apple en de publicatie."

In het geval van de publicatie van de Wall Street Journal van afgelopen maandag, werd de belangrijkste technologieredacteur, Walt Mossberg, overgeslagen. "Zo blijft Mr. Mossberg beschermd", legt Martellaro uit. In plaats daarvan werden twee journalisten van de WSJ erbij betrokken. "Zo kunnen zij naar elkaar wijzen en beweren, "Ik dacht dat hij zei dat we dit moesten publiceren! Sorry."

Een ander punt, wat volgens Martellaro interessant is, is het tijdstip van publiceren. "Ten slotte werd het artikel maandag laat gepubliceerd, zodat niemand kan suggereren dat het een poging was om de effectenbeurzen te beïnvloeden." Met bepaald nieuws de beurzen proberen te beïnvloeden is namelijk strafbaar in de VS.

"Het uiteindelijke resultaat is, dat de informatie die naar buiten gebracht moest worden, gepubliceerd is door een groot Wall Street-mediaconcern, maar dat men altijd kan beweren — indien vereist — dat het allemaal een foutje van de redactie is geweest. De WSJ is eveneens beschermd."

Volgens Martellaro zijn er vier hoofdredenen waarom Apple een dergelijke tactiek hanteert. Ten eerste om een onwillige partner een duwtje te geven. Ten tweede om het idee van een 1000 dollar-prijsniveau de wereld in te sturen en te kijken wat de reactie is. Ten derde om bij een potentiële concurrent paniek te zaaien/te verwarren. En ten slotte om verwachtingen bij analisten en geïnteresseerden aan te wakkeren, zodat het juiste aantal en soort mensen Apples media-event bezoeken. "Apple haat lege stoelen."