Review: Need for Speed: The Run

Graphics, geluid

Graphics

Het spel draait op de Frostbite 2-engine van Battlefield 3 en dit is duidelijk te zien. De landschappen zien er oogverblindend uit en zo ook de wagens. Je zal door veel verschillende gebieden racen in het spel en soms is het rondkijken leuker dan het racen zelf. Ook racen tijdens de nacht heeft een onbeschrijfelijke sfeer.

De auto’s zelf zien er aardig gedetailleerd uit. Zo zie je de weerspiegeling van werkelijkheid over je motorkap schuiven. Alleen vonden we het jammer dat een auto waarmee je ergens tegen aan botst weinig schade oploopt. Hier en daar een deukje en een paar barsten in de ruit, maar dat is het dan wel.



Het spel bevat ook hevig natuurgeweld waar jij als speler goed rekening mee moet houden. Helaas zijn er maar twee obstakels waar moeder natuur je mee verrast, namelijk een zandstorm en een lawine. We hadden graag nog andere natuurrampen gezien zoals een aardbeving, dichte mist of een sneeuwstorm. In het spel zelf is alleen de lawine de moeite waard. Stukken rots vallen voor je neus op de weg en jij moet ze zien te ontwijken terwijl je op het laatste moment een tunnel induikt voordat een dik pak sneeuw bovenop je valt.

Geluid

Aan het geluid valt weinig op te merken, alles klinkt zoals het hoort. Dit hoort ook wel want er zit aardig wat actie in het spel zoals politieachtervolgingen, schietende mafialeden en natuurgeweld.

Het verhaal zelf is goed ingesproken. Hoewel er weinig werd gezegd in het spel wisten de hoofdpersonages hun boodschap goed over te brengen. Helaas hoor je tijdens de politieachtervolgingen de agenten te vaak dezelfde opmerkingen maken.



Bij elke race is er ook een lekker vlot achtergrondmuziekje die per race verandert. Wil je liever het geronk van je motor horen, dan is dit heel makkelijk uit te zetten.