3min

Inleiding

Het is inmiddels meer dan zes jaar geleden dat ik met smart zat te wachten op mijn eerste PlayStation-handheld. Gek als ik was van mijn PlayStation 2 en de nakende lancering van de PlayStation 3, wilde ik maar al te graag mijn dorst lessen met zo’n lekker tussendoortje als de PlayStation Portable. Jaren later weet ik nog steeds niet goed wat ik van de handheld moet denken. Hoewel de graphics destijds superieur waren aan die van de concurrerende Nintendo DS, bleef de verkoop achter op Nintendo’s handheld. Ontwikkelaars kozen steeds vaker voor de Nintendo DS en de PlayStation Portable kreeg lang niet zo veel games als dat ik had gewild. Op het moment heb ik mijn PSP, die toch gedurende enkele jaren trouw elke dag mee op reis ging als ik bijvoorbeeld naar mijn opleiding ging, al tijden niet meer aangeraakt. Ik zou me niet eens meer kunnen herinneren welke game ik al laatste op deze handheld heb gespeeld. Maar hoe kwam dat?

De aankondiging van de PlayStation Vita is een beetje langs mij af gegaan, want ik weet maar al te goed waarom ik mijn PlayStation Portable op een gegeven moment niet meer als mijn ideale reisgenoot beschouwde. Begin 2010 besloot ik om een iPhone 3GS te kopen en dat betekende heel erg snel het einde van mijn PSP. Immers, ik kon op mijn iPhone overal op internet en het was mogelijk om snel een spelletje op te starten, hoewel deze wel duidelijk inferieur waren aan de PSP-games. Wat betreft die inferieure kwaliteit, maar ook vooral diepgang van games blijf ik overigens bij mijn standpunt, wat betreft de ervaring en verhaallijn ben je met een handheld beter af, maar spelletjes op een smartphone kunnen net zo verslavend werken.



Toch is de PlayStation Vita niet zomaar een handheld. Opnieuw wist Sony het klaar te spelen om de krachtigste handheld tot dusver te ontwikkelen. De PlayStation Vita is voorzien van een quadcore processor van ARM en ook de grafische unit heeft viermaal een rekenkern. Dat is aanzienlijk beter dan de hardware die Nintendo in de 3DS steekt en wat dat betreft weet Sony de concurrentie dus wederom een hak te zetten. Maar, we weten sinds de Nintendo Wii en DS maar al te goed dat het tegenwoordig echt niet meer alleen om graphics en de snelste hardware draait. Een goede ervaring van de games, of een revolutionair element als een bewegingsgevoelige controller of touchscreen kunnen heel erg veel verschil maken. De verkoopaantallen van de consoles van Sony en Nintendo zeggen genoeg. Sony heeft keer op keer de betere hardware, maar Nintendo weet een revolutie op gang te brengen door middel van nieuwigheden.

Op het eerste gezicht lijkt Sony opnieuw niet te geloven in Nintendo’s strategie, want in vergelijking met Nintendo’s handheld voegt Sony opnieuw niet direct spraakmakende elementen toe die je niet in de 3DS kan terugvinden. Of Sony moet het hebben van een groot touchscreen, een aanraakgevoelige zone op de achterkant van de handheld of 3G-mogelijkheden. Maar misschien zie ik in eerste instantie iets over het hoofd. De 3DS maakt bijvoorbeeld nog steeds gebruik van een stylus, een manier van aansturing waar ik echt fel op tegen ben, aansturing met behulp van je vingers werkt immers zo veel fijner.

De PlayStation Vita is in twee verschillende uitvoeringen te verkrijgen, namelijk met of zonder de 3G-connectiviteit. De versie met 3G kost je zo’n 290 euro, zonder 3G ben je rond de 240 euro kwijt. Die prijzen vallen in vergelijking met de introductieprijs van de PlayStation Portable best te overzien, deze handheld kostte namelijk bij lancering zo’n 250 euro.