3min

Gameplay

Wat ons meteen opvalt is dat Ferrari Legends een behoorlijk simpel spel is. Niet in de zin van makkelijkheid, maar wat er allemaal te doen valt. Er is een singleplayer met een X aantal races en een multiplayer waar niemand op te vinden is. De singleplayer is onderverdeeld in drie verschillende tijdperken, de zogeheten era’s. Onder deze era’s vallen de Silver, Golden en Modern tijden. Elk van deze tijdperken heeft zijn eigen modellen Ferrari’s tot zijn beschikking. Zo begin je in de Golden era in een luciferdoosje, om te eindigen in de Ferrari Spider. Elk tijdperk is weer onderverdeeld in een bepaald aantal races. Zo kan je een gewone race voorgeschoteld krijgen, waarbij degene die als eerste een aantal rondes rijdt wint, maar kan het ook de bedoeling zijn om een aantal andere coureurs in te halen, of binnen bepaalde tijd een ronde af te leggen.



De balans in de verschillende moeilijkheden easy, medium en hard is helaas ver te zoeken. Waar de ene race op de moeilijkste graad makkelijk te halen is, kan het zijn dat het volgende evenement op de makkelijkste instelling bijna niet uit te rijden is. Ook is de Golden era makkelijker dan de Silver era en de Silver is weer makkelijker dan de Modern era. Erg jammer en onlogisch vinden we dit, omdat veel mensen meer hebben met de hedendaagse periode van Ferrari in plaats van de Golden era. Ook de auto’s onderling verschillen enorm veel van wegligging. Nu is dit natuurlijk logisch bij een racegame, maar juist de oudere modellen hebben een betere wegligging dan de nieuwere, meer geavanceerde modellen. Waar je met de één met 120 km/u door een scherpe bocht gaat, vliegt de ander er al bij 60 km/u uit. Bij de meeste auto’s is het ook bijna onmogelijk om zonder slippen de bocht door te gaan waardoor dit spel is blijven hangen tussen een sim en arcade game wat niet lekker aanvoelt. Verschil in handeling moet er uiteraard zijn, maar Atari heeft het wel heel erg bont gemaakt.

Hoewel er ontzettend veel races zijn, valt het aanbod aan circuits erg tegen. In totaal zijn er zestien verschillende locaties om te racen. Omdat alle circuits in het begin van het spel nog gesloten zijn, rijd je steeds op dezelfde twee of drie circuits. Pas als je weer een aantal races hebt voltooid, speel je weer een nieuw circuit vrij, maar dit kan soms wel 3 tot 4 uur duren. Ook rijd je steeds in dezelfde wagens, omdat je ook die weer moet vrijspelen door middel van het voltooien van races. In combinatie met de slechte balans in de verschillende moeilijkheden kan het soms wel uren duren, voordat je een nieuwe track of auto vrijspeelt. De meeste mensen zullen het geduld hiervoor niet kunnen opbrengen en zullen zich al snel gaan vervelen. Testdrive Ferrari Racing Legends lijkt daarom geen spel te zijn dat je niet meer weg kunt leggen.



Naast de singleplayer valt er vrij weinig te doen. In het multiplayergedeelte is niemand te vinden, wat niet zo vreemd is. Want ook de multiplayer is heel erg simpel opgebouwd. Het zijn de standaard ronderaces zonder enige uitdaging. Omdat je wederom alleen met de auto’s kan rijden die je in de singleplayer hebt vrijgespeeld, zal je ook bij de multiplayer snel zijn uitgekeken. Daarnaast is er nog een Quick Race-optie, maar ook hier zal je geen nieuwe dingen tegenkomen. Het enige wat er te doen valt is keer op keer hetzelfde rondje rijden, met zo nu en dan een nieuwe baan of auto.