2min

Tags in dit artikel

, ,

Inleiding

Symantec heeft de nieuwste versie van Norton al een tijdje geleden uitgebracht. In deze test werpen we een blik op versie 16.2, ook wel bekend als versie 2009, op het moment van schrijven de nieuwste versie van deze internetsecuritysuite.

Norton is nog altijd een van de grootste spelers op de beveiligingsmarkt geweest en ook de meest gehate. Dat heeft het met name te danken aan versie 2005. Het was indertijd een ramp. Een ramp waardoor je je liever liet infecteren met één miljoen stukjes malware dan dat programma ooit nog eens te draaien.

Niet alleen was het supertraag, het werkte zichzelf ook maar één keer in de week bij. Eén keer in de week, als dat nu het geval zou zijn, hoefde je Norton Internet Security 2005 niet eens meer te verwijderen om geïnfecteerd te worden met één miljoen stukjes malware. Dat gaat vanzelf. En ook versie 2006 deed weinig goeds voor de beveiligingsgigant. Hoewel updates toen al dagelijks werden verspreid, was het nog altijd traag als nooit tevoren. En wie zal die grote, groene balk in de Windows-taakbalk niet vergeten. Die zo lekker veel ruimte opvrat.

Maar toen veranderde Symantec in 2006 drastisch zijn koers en kwam het op de proppen met iets nieuws. Het leek alsof Symantec naar zijn klanten begon te luisteren of dat het simpelweg bezweek onder de golf van kritiek van zijn klanten. In ieder geval vereiste versie 2007 een stuk minder resources van de pc, updates verschenen meerdere keren per dag en de interface werd herzien zodat deze minder opdringerig was. Tevens kwam er detectie van rootkits bij en werd de suite al snel positief ontvangen bij recensenten.

Versie 2008 ging hier verder op door met een nieuwe heuristische engine die onbekende malware beter opspoort en nu zijn we dus aanbeland bij versie 2009. Wat daarin is veranderd lees je op de komende pagina’s. Let wel op dat we het hier gaan hebben over de internetsecurityversie en niet de antivirusapplicatie.