Algemeen
Aan het begin van deze review kan ik gelijk melden dat ik een Need for Speed-speler van het eerste uur ben. Destijds had de serie zelfs nog de toevoeging ‘The’ voor de titel. Voor die tijd, de eerste versie kwam al in 1994 uit, was de serie zeker revolutionair. Daarna volgden nog een aantal andere versies waarvan de release van Porsche Unleashed toch zeker één van de beste uit de reeks tot nu toe was en dan spreken we alweer van een kleine tien jaar geleden.
Daarna is het toch een stuk minder geworden en moet ik toegeven dat ik een beetje afgehaakt ben. ‘Underground’ heb ik nog wel in de kast staan, en ‘Pro Street’ heb ik nog een blauwe maandag op de PlayStation 3 gespeeld, maar echt overtuigen konden deze spellen niet.Daarom was ik blij dat voor de release van SHIFT de geluiden alweer een stuk beter waren. Het echte Need for Speed-gevoel zou weer terug zijn. Vorig jaar heb ik een review van GRID gedaan en dat was toch een best aardig spel. Voordat ik een review-exemplaar van SHIFT kreeg heb ik hier en daar wat rondgekeken en mijn eerste indruk was dat het toch wel veel op GRID leek, maar tijdens het spelen van het spel ben ik daar toch vrij snel op teruggekomen, maar daarover later meer.
2 uur geleden
