GNOME 3 & GNOME Shell
Wat ik merkte de afgelopen tijd, is dat er veel onduidelijkheid bestaat over de rol van GNOME 3 in de nieuwe Ubuntu en ook in de toekomst van Ubuntu. Daarom deze pagina en natuurlijk ook even om een vergelijking te maken tussen GNOME Shell en Unity.
Er is in Ubuntu 11.04 geen GNOME 3 aanwezig. In plaats daarvan is er GNOME 2.32 aanwezig. Dit betekent dat je terug kunt naar de oude GNOME-panels in 11.04 en dat het installeren van GNOME Shell in 11.04 lastig is: het wordt óf Unity óf GNOME Shell, het is niet mogelijk om beide op één systeem zonder fouten te hebben draaien. Daarnaast levert Canonical standaard niet GNOME 3 mee en dus ook niet GNOME Shell (er zijn overigens wel mogelijkheden om eenvoudig over te stappen op GNOME 3 in 11.04).In 11.10 zal Canonical wel GNOME 3 meeleveren en zal het gewoon mogelijk worden om Unity en GNOME Shell naast elkaar te draaien. De GNOME-panels zullen dan waarschijnlijk niet meer aanwezig zijn, maar dat is logisch. Niet alleen Canonical, ook GNOME zelf is bezig met de uitfasering van dit product en de ondersteuning is dan ook nog maar erg beperkt. Wel kan je naar de terugvalmodus van GNOME 3 waardoor je in een sessie komt die erg veel lijkt op de oude GNOME-panels.
In geen geval zegt Canonical GNOME dus gedag. Integendeel, GNOME speelt nog altijd een heel belangrijke rol in Ubuntu en zal dat ook blijven doen. Eigenlijk is dat laatste niet helemaal waar, vanaf 11.10 zal net als GTK+ (de GNOME-toolkit) ook Qt meegeleverd worden en zal Qt ook een first-class citizen worden in Ubuntu. Dit betekent onder meer dat er geen visueel onderscheid meer zal zijn tussen GTK+- en Qt-applicaties.
GNOME Shell
De reden dat Canonical er zes maanden geleden voor heeft gekozen om GNOME Shell niet mee te leveren, is simpel. Het vond GNOME Shell niet goed genoeg en daar had het mijns inziens groot gelijk in. GNOME Shell is al ongeveer drie jaar in ontwikkeling en zes maanden voor de lancering had het nog steeds ernstige problemen en wilde het niet luisteren naar de ideeën van Canonical.
Wat doe je dan? Dan bouw je toch gewoon je eigen shell. Maar goed, terug naar GNOME Shell. De shell is erg simpel opgebouwd: aan de bovenkant heeft het één balk met een knop Activities, vervolgens de datum en tijd in het midden en rechts op het scherm een vernieuwd systeemvak.
Naast de knop Activities komt bovendien alleen het actieve venster te staan. Verder is er in deze weergave geen mogelijkheid om vensters te beheren (naast het slepen en sluiten natuurlijk). Het beheren van vensters moet via de knop Activities. Ga je daar met je muis overheen, dan komt de ‘echte’ shell naar voren: alle vensters worden netjes naast elkaar geordend, links komt iets tevoorschijn wat lijkt op de Unity-launcher en verder is er nog een zoekvak en de mogelijkheid om door de applicaties te bladeren.
Het is toch net even anders en ikzelf geef de voorkeur aan Unity omdat het sneller is. Stel je wilt van applicatie wisselen in GNOME Shell (merk op dat de minimaliseerknop in Shell verdwenen is standaard, evenals de maximaliseerknop), dan moet je eerst naar de linkerbovenhoek en dan weer naar het midden van het scherm met de muis om de juiste applicatie of het juiste venster of het juiste werkblad te kiezen. Bij Unity ga je naar links met de muis tot je stopt, dan verschijnt de launcher en kun je een applicatie kiezen. Net even wat simpeler.
Een verschil met Unity is dat GNOME Shell geen globalmenu gebruikt, wat betekent dat gebruikers minder hoeven te wennen. Een ander verschil zijn de notificaties. De notificaties bij Ubuntu verschijnen rechtsboven en staan geen interactie toe, die van GNOME Shell verschijnen midden onderaan en staan wel interactie toe, zo kun je meteen vanuit een notificatie chatten via Empthy en andere dingen doen.
Uiteindelijk komt het neer op smaak, maar gebruikers die vastzitten aan ‘oude’ werkgewoontes, zullen het ongetwijfeld moeilijk krijgen met beide shells.
40 minuten geleden
