4min

Tags in dit artikel

, , ,

Unity & meegeleverde software

Na het wat langer gebruiken van Unity is erg merkbaar dat het allemaal wat sneller, soepeler en véél stabieler werkt. Vooral dat laatste is een grote verbetering, want de stabiliteit van Unity is in eerdere releases nogal eens een probleem geweest, met crashes en vreemde bugs. Nu merken we niets van dat alles, wat wel zo handig is bij een release die voor langere tijd op systemen zou moeten staan.

tevens is er meer gepolijst. Eindelijk hebben de meeste meegeleverde programma’s Quicklist-ondersteuning voor Unity (Quicklists zijn precies hetzelfde als de Windows 7-jumplists: als je met de rechtermuisknop op een pictogram klikt, verschijnen enkele handige acties).



Het Dash (het ‘menu Start’ van Ubuntu dat verschijnt als je op de Ubuntu-knop drukt) heeft wel een aantal zichtbare wijzigingen ondergaan. De grote snelkoppelingen naar de standaardbrowser, e-mailclient en muziekspeler, die in 11.10 en eerder verschenen, zijn verdwenen, vanwege de simpele reden dat niemand ze gebruikte. In plaats daarvan worden nu recente apps, recente bestanden en downloads weergegeven op de startpagina van het Dash.

De zogenaamde Lenses van het Dash zijn nog steeds van de partij. Lenses zijn als het ware lenzen die één bepaald bestandstype laten zien: zo is er een applicatielens, een bestandenlens, een muzieklens en een, nieuw in deze release, videolens. De videolens bevat naast lokale videobestanden ook een database voor onlinevideo’s waarin gezocht kan worden. Onder meer kan gezocht worden naar video’s in YouTube, Bing Videos en TED Talks. Klik je eenmaal op een gevonden video, dan opent deze zich in de browser.



Het volgende onderdeel van de Unity-interface is de globale menubalk. Wij zijn nog steeds geen fan van het Global Menu, simpelweg omdat het menu zich automatisch verbergt, wat simpelweg minder efficiënt is dan een menu dat altijd in beeld is. Wel is de situatie in Ubuntu 12.04 verbeterd, na het openen van een applicatie wordt het Global Menu namelijk heel even weergegeven. De gedachte hierachter is dat nieuwe gebruikers hopelijk zullen leren waar het programmamenu zich bevindt en dus in ieder geval niet in verwarring zullen raken. De indicators die zich rechtsboven naast het Global Menu bevinden zijn overigens niet veranderd.

Het laatste en tevens nieuwste onderdeel van Unity is de Heads Up Display of kortweg de HUD. Als je een applicatie open hebt staan die het Global Menu ondersteunt en je drukt op ALT, dan kun je via het toetsenbord zoeken naar menu-items. Stel je zit in Google Chrome en wilt een nieuw venster openen, dan kun je op ALT drukken en ‘Nieuw venster’ typen en op enter drukken, waarna deze optie wordt uitgevoerd. Het is dus mogelijk om met het toetsenbord door het programmamenu te zoeken.



Hoe langer je de HUD gebruikt, hoe beter deze zich zal aanpassen aan je gewoontes, want de HUD leert namelijk welke commando’s je het vaakst gebruikt en zal deze bovenaan zetten. Helaas moeten we wel opmerken dat wij niet zo’n behoefte aan de HUD hebben: het is fijn dat hij er is, maar we missen ‘m niet echt omdat we nu eenmaal vaak met de muis werken. Misschien dat we er later meer aan gewend raken. Tot die tijd kunnen we niet zeggen of het een echt handige en vooral nuttige toevoeging is of niet.

Meegeleverde software


De desktopomgeving waar Ubuntu gebruik van maakt is grotendeels GNOME 3.4. We zeggen grotendeels, want niet alle GNOME-software is bijgewerkt naar versie 3.4. Totem zit nog op versie 3.0, GDM zit in de repository’s op 3.0 (GDM is dus vervangen door LightDM dus dat maakt niet heel veel uit), Evolution zit op versie 3.2, Disk Utility is nog versie 3 en er is meer GNOME-software die achterloopt. Redenen hiervoor zijn verschillend: bij Totem omdat Clutter is verplicht en die toolkit nog niet werkt in 2D-omgevingen, Evolution omdat versie 3.4 nog als te onstabiel wordt beschouwd. Overigens, noemenswaardig is dat GNOME Shell, dat via het Ubuntu Software Center gedownload kan worden, de nieuwste versie is, namelijk versie 3.4.

De standaardbrowser is nog altijd Mozilla Firefox en sinds 11.10 is ook de standaardmailclient van Mozilla, namelijk Thunderbird. Qua muziekspeler is deze release weer terug op de standaard-GNOME-mediaspeler Rhythmbox, waar we in 11.10 nog waren overgestapt op Banshee. Verder is Gwibber van de partij (nu eindelijk wél bruikbaar, zo is de irritante scrollbug opgelost), Shotwell voor het fotobeheer, Empathy voor het chatten (helaas standaard zonder MSN-XMPP-ondersteuning), LibreOffice 3.5 en dat waren wel weer de interessantste applicaties. De Linux-kernel is bijgewerkt naar versie 3.2 met als belangrijke wijziging dat een ernstige accubug is verholpen, waar we in 11.10 over berichtten. Deze bug zorgde ervoor dat de accu erg snel leeg ging.

Daarnaast is natuurlijk het Ubuntu Software Center aanwezig. Hier is vooral aan de achterkant hard gewerkt, zo is de opstarttijd aanzienlijk verkort. Nieuw is een installatieanimatie: als je een applicatie installeert, verplaatst het pictogram zich naar de Launcher en wordt er vervolgens op dit pictogram een voortgangsbalk weergegeven, die aangeeft hoe ver de installatie gevorderd is. Dit pictogram blijft aan de Launcher vastzitten, zodat gebruikers eenvoudig de applicatie terug kunnen vinden.