Review: DiRT Showdown

Gameplay

Want ons bij de eerste race meteen opviel, is dat je niet meer zelf kan schakelen, maar dat alles automatisch gaat. Ook het racen zelf met nadruk op Gymkhana is een stuk eenvoudiger geworden. Waar je in DiRT 3 goed je best moest doen oom een donut te maken, is het bij Showdown een kwestie van de handrem aantrekken en scherp insturen. Onze conclusie: DiRT Showdown is veranderd in een arcaderacer en heeft weinig tot niets meer te maken met rallyrijden. Ergens vinden we dit erg jammer, maar aan de andere kant is deze nieuwe insteek ook erg verslavend.



Nadat je een race hebt gewonnen, krijg je een flink bedrag op je virtuele gamerekening gestort. Met dit geld kan je auto’s kopen die je in de loop van het spel vrij speelt. Heb je eenmaal een wagen in je bezit, dan kan je de snelheid, kracht en handeling ervan upgraden. Dit is een heel eenvoudig upgradesysteem en tijdens het racen merk je er weinig van of je met een basismodel rijdt of een met een compleet geüpgradede bak. Erg jammer, want dit bevordert niet echt de motivatie om te upgraden. Vooral als het uiterlijk van de auto mee zou veranderen en de motor een andere geluid produceerde, zou dat bijvoorbeeld wel al het geval zijn, maar dat is dus helaas niet zo.



Naast het normale racen heeft Codemasters ook iets nieuws geprobeerd met het racegenre. Bij Joyride word je in een redelijk grote open wereld gegooid. In deze wereld moet je bepaalde missies uitvoeren. In feite lijkt dit erg veel op Gymkhana, want de missies bestaan ook hier uit driften, jumpen, donuts maken en bordjes kapot beuken. Je mag dit keer echter zelf bepalen in welke volgorde je de missies doet en er is geen tijdsdruk. Ook zijn er milestones te vinden. Dit zijn een soort kleine achievements/trophy’s die in het spel zelf zijn verwerkt. Zestig meter driften, twee minuten in de lucht hangen of een bepaalde snelheid aanhouden zijn allemaal voorbeelden van milestones. Ook zijn er in de twee Joyride-levels een soort hidden packages te vinden. Heb je deze eenmaal allemaal gevonden en heb je alle missies en milestones voltooid dan is zo’n level uitgespeeld en valt er weinig meer te doen. Wij hadden graag een reset-optie gezien, zodat we het level opnieuw konden spelen.

De multiplayer stelt op zich niet zo heel veel voor. Voordat je aan een race begint moet je wachten totdat de race die bezig is, is afgelopen. Het grote nadeel hiervan is dat je niet kan zien hoever de race gevorderd is en hoelang je dus moet wachten. In het ergste geval zit je 10 minuten naar een blind scherm te staren.



De meeste singleplayermodi zijn ook in de multiplayer te vinden. Ook zijn er voor de multiplayer partymodi gemaakt, maar allemaal zijn ze gebaseerd op de spelmodus Capture the Flag. Het is dan de bedoeling om tegen degene met de vlag aan te beuken en te zorgen dat je daarna niet ook gebeukt wordt. Op zich is dit wel grappig, maar dit is meer iets om thuis in splitscreenmodus te doen. Hier hebben we gelijk het volgende probleem te pakken, want je kan maximaal met zijn tweeën op één console de game spelen, wat de pret toch flinkt drukt. Want wat is er leuk om met ze tweeën op elkaar in te beuken? Heb je eenmaal de race voltooid, dan krijg je een bepaald aantal ervaringspunten waarmee je in level kan stijgen. Elke keer als je in level stijgt, krijg je een bepaald geldbedrag. Oftewel een levelsysteem zonder uitdaging.