Hear no evil, see no evil
GraphicsDe vier tropische eilanden zien er allemaal even prachtig uit en alles wat je in de verte ziet kan je bereiken. Hierdoor maak je wel een paar keer mee dat je de randen van de map goed kan zien als je op een hoge berg staat, maar buiten dat kon ik weinig afwijkingen vinden zoals mensen die door elkaar lopen of wapens die qua constructie niet kloppen, wat je helaas nog iets te vaak in genrebroertjes ziet. Ook het zwemmen en duiken op zich is een hele ervaring en je krijgt het toch een beetje benauwd als ineens de wazige schim van een haai op je af komt zwemmen.
Nu zijn er ook een aantal grotten te vinden op de eilanden die er echt prachtig uit zien, maar buiten dat mis ik wel de variatie in omgeving. Overal waar je kijkt zie je of groen van de planten of blauw van de zee, met hier en daar een dorpje. Natuurlijk hoort dit wel echt typisch bij dit spel, net zoals dat alles zandkleurig was in Far Cry 2, maar ik mis gewoon die ene hoge besneeuwde berg of een wat grotere stad op het eiland.
De A.I. van de vijanden zit in dit spel gelukkig een stuk beter in elkaar. De mensen die rondlopen reageren op geluiden en je hebt zelfs stenen tot je beschikking om mensen af te leiden. Ook zullen de vijanden eerst verbaasd opkijken als je ineens voor ze staat, voordat ze beginnen met schieten. Ook de realistische bewegingen weten het vechtsysteem net weer iets interessanter te maken.
Geluid
Qua verhaal weet Vase er op alle fronten uit te springen. De manier waarop hij zijn verhalen vertelt doen je ook daadwerlijk geloven dat het echt een psychopaat is. Een dokter, die altijd high is van de paddo’s, komt ook heel zweverig over in zijn gesprekken en je leert zelfs de hoofdpersoon beter kennen naarmate het spel vordert. Dit komt allemaal doordat de karakters stuk voor stuk goed zijn ingesproken en ook echt diepgang aan het verhaal meegeven. Zelfs bij de co-op merkte ik dit, hoewel het hier natuurlijk toch allemaal wat simpel is gehouden.
De fauna van het eiland is op elk willekeurig moment anders, dan hoor je een beer grommen, dan hoor je de wind waaien of er staat een groep wolven achter je te huilen, en dit alles terwijl je het getsjirp van krekels in het gras hoort. Het eiland laat dus een hele levendige indruk achter, en dit komt de sfeer erg ten goede. Ook de vijanden die elkaar om hulp vragen tijdens de gevechten of de vlammenwerper die Jason prachtig vindt, maken de gevechten alleen maar intenser.
16 uur geleden
