Review: Gears of War: Judgment

Judgment-time

Gear of War: Judgment speelt af na de opkomst van de gevreesde Locust, ook wel Emergence Day genoemd. Dit betekent dat de game een prequel is op de eerdere trilogie, waarin Marcus en Dom de hoofdrol op zich namen. Dit keer is deze rol weggelegd voor de leden van Kilo Squad, onder leiding van Damon Baird en August It’s the Cole Train Baby Cole. Ook dit zijn twee oude bekenden uit de vorige delen, waarin vooral Cole uitgroeide tot een favoriet onder de fans. Samen met nieuwkomers Garron Paduk en vrouwelijke Gear; Sofia Hendrick, vormen zij zogezegd Kilo Squad.

De zaken staan er voor onze helden niet goed voor in het begin van de game. Zij moeten zich namelijk verantwoorden voor het gerecht vanwege het niet opvolgen van hogere orders. Een zaak die wat betreft de leden van Kilo Squad nog altijd volkomen terecht was, aangezien door hun daden duizenden mensen gered zijn. Colonel Ezra Loomis, die enige gelijkenissen treft met niemand minder dan The Godfather himself, vindt de acties echter ongeoorloofd en slaat onze helden in de boeien. Zoals in een beschaafde maatschappij, heeft de verdediging ook nog recht om zijn weerwoord te uiten, maar met de Locust bonkend op de deur is er weinig tijd om de eigen onschuld te kunnen bewijzen.


Zo komen de leden van Kilo Squad één voor één aan de beurt om zijn en haar licht op de situatie te laten schijnen, te beginnen bij Luitenant Damon Baird. We gaan een stapje terug in de tijd en aanschouwen de vernietigende krachten waarmee de Locust de stad Halvo Bay in as legt. Dit gebeurt onder aanvoering van een meedogenloze leider genaamd Karn. Hier nemen we het lot van onze helden in eigen hand en beginnen we aan wat je kan noemen een grote schoonmaak van buitenaards gespuis. Stap voor stap ontdekken we waarom Kilo Squad in de boeien is beland. Iedereen krijgt dus zijn zegje, wat betekent dat het verhaal is opgedeeld in verschillende gedeeltes. Uiteindelijk komen we bij het moment des oordeels, maar dit is ook het moment dat de Locust het gerechtsgebouw binnenvalt; het is de laatste kans om te bewijzen dat er wordt gevochten voor het goede en eindelijk komen we oog in oog te staan met Karn. Helaas heeft Karn niet de dreiging van General Raam uit deel één, omdat hij simpelweg gewoon geen fatsoenlijke introductie heeft gekregen. Aan de andere kant, vrijwel alles is beter dan de boss battles uit deel twee en drie.

In de campaign van Gears of War: Judgment zijn zoals gezegd een aantal nieuwe features verwerkt. Net als in Bulletstorm heeft People Can Fly een scoresysteem in leven geroepen. De campaign is opgedeeld in ruim 40 missies. Dit lijkt veel, maar sommige hiervan duren slechts vijf minuten. In elk van deze missies zijn drie sterren te behalen. De score loopt op door headshots en executions uit te delen en uiteraard zo weinig mogelijk "down" te gaan. Met het verdienen van sterren speel je nieuwe wapen- en karakterskins vrij, alsook een extra campaigngedeelte dat zich afspeelt ten tijde van Gears of War 3, genaamd Aftermath. Dit levert ruim een extra uur aan speeltijd op. Op het internet doken voor de release van de game doemverhalen op dat de campaign na vier tot vijf uur alweer voorbij was, in mijn geval was dit ruim zes uur op normale moeilijkheidsgraad in co-op. Dit maakt dus een totaal van zeven uur inclusief Aftermath.


Dan zijn er nog de Declassified Missions. Vrijwel aan het begin van iedere missie krijg je de keuze om een Declassified missie te accepteren, dit kan verschillende gevolgen hebben. Uitgangspunt hierbij is dat de missie een extra uitdaging krijgt. Dit kan betekenen een groter aantal vijanden, belemmerd zicht door rook of gifgas, beschikking over bijvoorbeeld alleen een sniper of handgeweer of de noodzaak om het level binnen een aantal minuten te voltooien. Hierdoor wordt de moeilijkheidsgraad enigszins verhoogd, het leidt tevens tot het eerder bereiken van de drie sterren.

Zo doorloop je dus een scala aan missies welke voor het eerst in de Gears-serie met vier spelers online zijn te spelen. Zoals gezegd zijn de missies allemaal vrij kort en ook nog eens zonder veel variatie. Er zijn geen rij- of vliegsequenties die in vorige delen voor intense actie zorgden. De variatie komt dit keer vooral vanuit de Declassified Missions en speciale missies waarbij je een bepaald punt voor een aantal minuten moet verdedigen. Denk hierbij een beetje aan de Horde-mode uit deel drie. Uiteraard zijn er wat nieuwe wapens en tegenstanders, maar zien we vooral het oude vertrouwde ren-, schiet- en schuilwerk. Gelukkig zijn de bekende gameplayelementen die Gears of War tot het een succes hebben gemaakt weer net wat beter getweakt, waardoor het allemaal nog soepeler verloopt.