Review: Ubuntu 13.04 Raring Ringtail

Software

Ubuntu 13.04 bevat zoals gewoonlijk aardig wat software. We zien de oude bekenden, zoals Mozilla Firefox als standaardwebbrowser, Mozilla Thunderbird, bij gebrek aan een beter alternatief als standaardmailclient, LibreOffice voor de officetaken en wat GNOME-apps om te chatten, video’s te kijken en muziek te luisteren.

Die GNOME-apps worden echter steeds meer een probleem voor Ubuntu, heb ik het idee. Ik loop misschien al wat vooruit op de conclusie, maar ik vind Ubuntu 13.04 erg goed afgewerkt en begin eindelijk een fan te worden van Unity, simpelweg vanwege het oog voor detail dat Canonical hier laat zien met deze release. Echter, er duikt nu een ander probleem op en dat zijn de gekken van GNOME.

Ik weet niet wat er omgaat in het hoofd van de gemiddelde GNOME-ontwikkelaar, maar het voelt alsof ze allergisch zijn voor programmafuncties. Alsof bij elke programmafunctie er een reflex optreedt, om deze functie maar gewoon te verwijderen. Als voorbeeld neem ik Nautilus, de bestandsbeheerder van GNOME en dus ook Ubuntu, deze is doodvereenvoudigd. Onder het motto van: "als het niet werkt op touch, willen wij het niet", zijn een groot aantal functies geschrapt.

Als het niet werkt op touch, willen wij het niet?! Zijn de GNOME-ontwerpers nu helemaal gek geworden? Touch en GNOME bestaat niet, want er zijn geen tablets die iets draaien dat in de verste verte ook maar lijkt op GNOME. Om dan je desktopgebruikers zo keihard in de kou te laten staan, is complete waanzin (Ubuntu Touch is overigens Qt, wat het framework is waar KDE ook op draait).

Daarnaast is het zo dat Nautilus en andere GNOME-apps niet goed integreren met de Unity-omgeving. De GNOME-ontwikkelaars vonden namelijk een global menu niet goed genoeg en moesten ook dat (!) versimpelen. Dus in plaats van een global menu, heeft elke GNOME-app nog maar één menulijst met daarin een beperkt aantal menuopties, want, alsjeblieft, laten we de gebruiker vooral niet verwarren!

En het houdt niet op bij Nautilus. De Task Manager is doodvereenvoudigd (en wordt standaard niet meer meegeïnstalleerd), er komt een nieuwe muziekapp in GNOME 3.8 en wie weet wat ze verder nog van plan zijn.


Wat ik hier claim gaat misschien wat ver, sowieso gebruikt Ubuntu al niet veel standaard-GNOME-programma’s meer, maar ik denk echt dat GNOME reëel moet blijven en zijn desktopgebruikers niet verder moet vervreemden. De huidige koers van GNOME gaat mijns inziens compleet de verkeerde richting in. GNOME heeft al na forse kritiek van gebruikers de klassieke desktopmodus van GNOME 2 in versie 3 teruggebracht, dus wie weet wat er gaat gebeuren met de featureset.

Het is waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat we niet één GNOME-applicatie meer in Ubuntu zien, simpelweg omdat deze niet meer in het besturingssysteem passen.

Om nog even terug te komen op wat andere aanwezige applicaties in Ubuntu: de software-updater in Ubuntu is vernieuwd. De updates hebben nu duidelijke programmanamen, zodat het minder ‘eng’ is voor nieuwe gebruikers om hun computer te updaten.

Het Ubuntu Software Center en Nautilus hebben een nieuw pictogram van Canonical gekregen, evenals de software-updater. De grote nieuwe iconset, zoals die ons beloofd werd door Mark Shuttleworth eerder vorig jaar, is echter helaas opnieuw uitgebleven. Een grote icon en style refresh is nog niet heel hard nodig, maar hoe lang dat zo blijft met hoe modern en minimalistisch andere besturingssystemen zijn of gaan worden, is nog maar de vraag.

Opvallende misser in Ubuntu 13.04 is Gwibber. Dit programma is verwijderd. Dit komt doordat de ontwikkelaar van Gwibber bezig is met de opvolger van het programma, die de naam Friends draagt. Friends is een herschreven versie van Gwibber in Qt en direct te installeren vanuit het Ubuntu Software Center. Er missen nog wat functies van Gwibber, maar die komen vast wel. Overigens staat Gwibber ook nog gewoon in het Ubuntu Software Center (of je kunt van de nieuwe TweetDeck een webapp maken met Google Chrome en deze vastmaken in de Launcher, ook handig).


In Ubuntu 12.10 zijn overigens de online accounts geïntroduceerd. Het is via de instellingen mogelijk om Facebook-, Twitter-, Windows Live- en meer accounts toe te voegen. Vervolgens worden foto’s weergegeven in de fotobeheerder Shotwell en wordt de chataccount automatisch toegevoegd aan Empathy de chatclient en wordt het mogelijk om de accounts te doorzoeken in Unity (denk aan vrienden, tweets en foto’s). Allemaal erg handig.

Nieuw in 13.04 is de mogelijkheid om individuele opties uit te schakelen. Zo is het mogelijk om wel te chatten via bijvoorbeeld een Facebook-account, maar bijvoorbeeld de foto’s van Facebook niet te laten indexeren.