Review: Need for Speed Nitro

Gameplay

Wanneer je het spel opstart krijg je een leuke intro. Na deze intro, met Nederlandstalige uitleg wat ik overigens een minpuntje vind (dit kan toch echt niet, al maakt het de game wel beschikbaar voor een groter publiek) kun je verschillende opties kiezen. Zo kun je een Arcade game starten, waarbij je snel aan de slag kunt. Dit is voor de snelle racers dus.
Echter, wanneer je een carrière wilt opbouwen is dit ook mogelijk in de Carrière modes. Wanneer voor deze optie gekozen wordt, zie je dat je simpelweg met de Wii-Remote kunt spelen. Dat is prettig, want bij veel nieuwe racespellen op de Wii moet je de speciale Wii-Wheel kopen.
Een leuke extra optie is dat je ‘hulp bij het sturen’ erbij krijgt.

Vervolgens kun je nog kiezen voor verschillende ‘Cups’ (zoals we die kennen uit de verschillende Mario Kart versies) Het zijn dus geen losse races, maar je speelt echt voor de grote prijzen. Een aantal races dienen afgewerkt te worden. Dit zijn geen banen in fictieve steden, zoals in NFS: Shift, maar bestaande. Het racecircuit daarentegen lijkt in geen enkel opzicht op het origineel. Dat is ook niet erg, want hierdoor is het verrassingseffect groter!


Nadat je een stad hebt gekozen (of eigenlijk heb je weinig te kiezen, want op twee steden na is alles geblokkeerd) heb je de mogelijkheid om verschillende soorten races te kiezen. Zo is daar de ‘circuitrace’, waarbij je over meerdere ronden door de straten moet scheuren, de ‘eliminatieronde’, waarbij elke 30 seconden de laatste racer afvalt, een ‘drift-uitdaging’, waarbij je punten verdient zodra je een enorme drift inzet, een ‘radarrace’, waarin je langs flitspalen moet knallen met hoge snelheid en ga zo maar door.
Al met al zijn er dus verschillende opties en dat per circuit! Dit zorgt ervoor dat je niet snel uitgekeken bent op ‘Nitro’, zoals dit spel in de volksmond al wordt genoemd.