Review: Toshiba Satellite Z830

Uiterlijk & Gebruik

Uiterlijk

Ultrabooks hebben veel met elkaar gemeen, maar dat betekent zeker niet dat elke ultrabook er het zelfde uit zal zien. Zo is de Toshiba Satellite Z830 toch erg verschillend van de Aspire S3 of de MacBook Air. Volgens Toshiba is de behuizing van de ultrabook gemaakt van magnesium, versterkt met een honingraatstructuur. Hoewel de behuizing dus van metaal zou zijn, is dit zeker niet te voelen.

De behuizing geeft echter aardig wat mee wanneer je er druk op uitoefent, daarnaast voelt deze ook erg aan als plastic. Hoewel het grootste deel ongetwijfeld van magnesium gemaakt is, zijn er ook oppervlaktes vrijwel zeker van plastic gemaakt, zoals bijvoorbeeld het gedeelte waar het toetsenbord zich in bevindt.



Het scharnier van het scherm lijkt wat slapjes. Bij de MacBook Air en Aspire S3 is dit een vrij stug onderdeel, maar bij de Toshiba Satellite Z830 is het aardig makkelijk om het scherm van positie te veranderen. Gelukkig is voornamelijk het scherm ontzettend licht en klapt deze zeker niet dicht wanneer je de laptop schuin zal houden. Het is dan ook geen probleem dat het scharnier wat losjes is in dit opzicht. Als je de hellingshoek van het scherm wil veranderen dan zal het scherm echter wel een tijdje na staan te klapperen omdat het scharnier zo zwak is. Dat is dan ook eigenlijk het enige echte nadeel aan dit scharnier.

Dichtgeklapt

De Satellite Z830 lijkt dichtgeklapt dunner dan de Aspire S3 en in feite is dat ook zo; de Satellite Z830 is immers een millimeter dunner dan de ultrabook van de concurrent. De bovenkant van de laptop is lekker plat, helaas heeft Toshiba die lijn niet door kunnen trekken in de onderkant van het systeem, iets wat Apple wel doet. Ook de gedeeltes die je niet direct ziet, zoals de onderkant, moeten mooi afgewerkt zijn en hierin heeft Toshiba wat steken laten vallen omdat bijvoorbeeld de ventilator, USB 3.0-, LAN- en audio-poorten een stukje uitsteken. Het is niet veel, maar Apple zou het er niet voor doen, dat blijkt uit de laatste edities van de MacBook Air.



Alle I/O-poorten zijn aan de achterkant van het systeem te vinden. De linker zijkant huisvest de USB 3.0-poort en een Kensington-slot. De rechter zijkant is voorzien van een microfoon- en koptelefoon-aansluiting. Een stukje daarvoor zit een SD-kaartlezer. De achterkant bevat ook nog eens een flink aantal poorten, van links naar rechts vindt men een LAN-poort, twee USB 2.0-poorten, een HDMI-aansluiting, de aansluiting voor de adapter en als laatste een VGA-aansluiting. De aanwezigheid van een LAN- en VGA-poort is opvallend voor ultrabooks. Deze zijn wel innovatief in de behuizing geplaatst. Al met al heeft de Satellite Z830 aardig wat aansluitingen en de aanwezigheid van USB 3.0 is natuurlijk ook een leuke pré ten opzichte van de MacBook Air en de Aspire S3. Met de Toshiba Satellite Z830 ben je dankzij de aanwezigheid van zo veel poorten, waaronder dus ook de poort van de toekomst, USB 3.0, toch wel aardig klaar voor de komende jaren. Helaas heeft Toshiba dan weer niet de moeite gedaan om de grootse connectiviteit door te trekken naar de binnenkant van het ultrabook. Bluetooth 4.0 wordt namelijk niet ondersteund, de Aspire S3 doet dit dan weer wél.



Toshiba adverteert met de aanwezigheid van fullsize poorten, maar andere ultrabooks hebben deze aansluitingen net zo goed, de Acer Aspire S3 heeft alleen maar fullsize-poorten, net als de MacBook Air, op de mini-DisplayPort na.

Opengeklapt

Als de laptop is opengeklapt, komt het 13,3 inch grote scherm tevoorschijn, tezamen met het toetsenbord en de trackpad. Het scherm is ontspiegeld, zodat deze in elke omgeving goed te gebruiken is. Helaas moet ik wel opmerken dat de kijkhoek niet optimaal is, wanneer je verder dan 45 graden gaat, zal je merken dat het scherm aanzienlijk minder helder wordt. Boven het scherm bevindt zich een flinke bezel waarin zich een webcam met een resolutie van 1,3 megapixel bevindt, tezamen met een microfoon.

In het onderste gedeelte van de behuizing bevindt zich uiteraard het toetsenbord en trackpad. Het toetsenbord is voorzien van verlichting, wat erg fijn kan zijn als je in het donker aan het werken bent. Net als we bij de MacBooks zien, hebben ook deze toetsjes last van ‘bleeding’, wat inhoudt dat je de ledjes onder de toetsen kan zien vanuit bepaalde hoeken. De toetsen zijn opvallend breed en niet erg lang. Na een typsessie kan ik echter concluderen dat je ondanks de kleinere toetsen niet gauw een aanslag zal missen.



Onder het toetsenbord bevindt zich een knopje waarmee je het touchpad kan uitschakelen. Ik zie persoonlijk niet in wat dit voor functioneel voordeel oplevert, maar voor degenen die er wél gebruik van willen maken, de mogelijkheid is er.

Het touchpad is relatief klein in vergelijking met de Aspire S3 en MacBook Air. Deze ultrabooks hebben beiden geen aparte knoppen voor de linker- en rechtermuisknop waar de Satellite Z830 dit dus wel heeft. Persoonlijk heb ik liever de uitwerking van Acer en Apple omdat je dan lekker veel ruimte hebt voor het navigeren.



Precies onder de linker- en rechtermuisknop bevindt zich een groot aantal indicatoren voor bijvoorbeeld de stroomtoevoer, de status van het systeem, de harde schijf-acitiveit, de wifi-status, etc. De eerste drie ledjes zijn tevens zichtbaar wanneer de laptop is dichtgeklapt.

Boven het toetsenbord bevinden zich tevens nog drie knoppen, de eerste daarvan is de aan/uit-knop, daarnaast zit een knop waarmee de Eco-mode kan worden geactiveerd. Doe je dit, dan komt de bijbehorende applicatie op je scherm tevoorschijn. Hierin kan je monitoren hoe het zit met het stroomverbruik van de Satellite Z830. Tijdens normaal gebruik komt het stroomverbruik met de eco-mode aan uit op ongeveer 10 Watt of lager, tot zelfs slechts 7 Watt. Schakel je de eco-mode uit dan zit het verbruik toch al gauw tussen de 10 en 14 Watt. Geen wereld van verschil, maar wil je je accutijd wat opsparen, dan is het zeker aan te raden om de eco-mode in te schakelen.
Met de laatste knop kan je de Intel WiDi-applicatie starten, waarmee je via een draadloos signaal een beeldscherm van input kan voorzien.

Binnenkant

De onderkant van de behuizing zit met maar liefst 14 schroeven vast. Dit zijn allemaal gewone kruiskoppen, op eentje na, wat een soort inbus/torx-schroef met een uitstekend puntje in het midden is. Niet erg klantvriendelijk van Toshiba, want zo kan de klant niet gemakkelijk zelf het geheugen vervangen.

Na even zoeken op internet blijkt dit een ‘fluted socket’-schroef te zijn. Toshiba wil daarmee voorkomen dat de klant de ultrabook opent en dat zal ze ook aardig lukken. Na even zoeken bleek ik wel aan zo’n schroevendraaier te kunnen komen en kon ik de binnenkant van de Satellite Z830 alsnog te kunnen bezichtigen.



Het grootste gedeelte van de binnenkant van de Satellite Z830 wordt opgeëist door de accu. De SSD is verrassend klein, niet veel groter dan bijvoorbeeld de processor en toch levert deze SSD 128 GB aan opslagruimte. Het moederbord neemt naast de accu de andere helft van de binnenkant in. Op het moederbord is wel te zien dat het allemaal echt passen en meten is met alle chips, modules en andere onderdelen. Er is weinig ruimte over voor extra onderdelen, zo lijkt.

Aan de binnenkant van de laptop is de honingraat-structuur in de behuizing ook goed te zien. Zoals vermeld vond ik de behuizing echter nog niet bijzonder stevig, dus de honingraatstructuur zou nog wat dikker kunnen, in mijn ogen.

Gebruik

Wat als eerste direct opvalt is dat het touchpanel ondanks de hardwarematige muisknoppen tóch ondersteuning biedt voor multitouch-commando’s zoals zoomen of kantelen met twee vingers. Ook het scrollen met twee vingers kan in de instellingen van de touchpanel worden geactiveerd, maar dan blijkt dat het touchpanel toch niet van dermate goede kwaliteit is. Het scrollen verloop prima, maar zeker niet vloeiend. In verhouding tot de concurrentie vind ik de touchpad toch wel tegenvallen omdat deze kleiner is en minder goed presteert.

De ultrabook zelf presteert echter zeer degelijk. Het geheel voelt lekker snel aan en bij dagelijks gebruik zal de eigenaar vooral tevreden zijn met het lage gewicht en het zeer slanke ontwerp van de laptop. Een ander onderdeel dat gewoon erg prettig is, is de grote connectiviteit van de Satellite Z830.

Bij de Acer Aspire S3 kon ik flink klagen over de ventilator die zowel in idle- als stress-situaties aardig goed te horen was. Gelukkig is de ventilator van de Satellite Z830 een stuk stiller, dat zal ook wel blijken uit de benchmarks, later in de review. Het is immers altijd een beetje de vraag hoe de koeling presteert wanneer deze niet veel lawaai maakt.

Helaas heeft Toshiba zich niet kunnen weerhouden van het toevoegen van een hoop bloatware. Gelukkig is dit wel veelal slechts een verwijzing naar een website, wat er in ieder geval nog voor zorgt dat de schijf niet al te veel belast wordt. Toch is de schijf bij de eerste keer dat je de ultrabook in gebruik neemt al voor een derde in beslag genomen. Windows geeft overigens ook een capaciteit van 97 GB aan, terwijl Toshiba toch echt beweert dat je een ultrabook koopt met 128 GB opslagruimte. Ik vind een verschil van 30 GB in geadverteerde en werkelijke ruimte nogal wat.