2min

Tags in dit artikel

,

P55 en S1156

Het draait allemaal om Intel’s nieuwe processor-serie; de Lynnfield processors.
[/sub][/b]

DP55KG


De Core i5 is het tweede stapje voor Intel in het uitrollen van de Nehalem microarchitectuur (die begon met de 2009). Onder andere het integreren van de memory controller en het toevoegen van hyper-threading (core i7 alleen) maakt deze architectuur tot een zeer populair platform. Vandaag bekijken we één van de vele moederborden die op de markt beschikbaar is, Intel’s eigen DP55KG moederbord. Dit zal de eerste review zijn in een reeks van P55-moederborden die we onder de loep gaan nemen.


Socket 1156


Met het uitkomen van de nieuwe Core i5 en Core i7 processoren was er tevens behoefte aan een nieuwe processor-voet. De huidige Core i7 (920, 940, 950 en 975) beschikken allemaal over 1366 pinnen (de socket) en dit is teruggebracht naar 1156. Logischerwijze is de nieuwe chip (Lynnfield) ook een stuk kleiner dan de 1366-processoren. Dit is onder andere bereikt door de geheugencontroller een stukje minder complex te maken. Zo beschikt de Lynnfield over dualchannel geheugen ondersteuning en de huidige Core i7 over triplechannel.

Quickpath is ook uit de processoren gehaald omdat dit op desktopcomputers nauwelijks tot niet gebruikt werd. Wil je dit toch hebben dan kun je een Xeon-processor aanschaffen (server processor van Intel) die dit wel ondersteund. Omdat er schijnbaar nog iets aan ruimte over was binnen de processor is de PCI-Express controller naar de processor gebracht wat ertoe leid dat er geen Nortbridge meer op het moederbord zit (eenvoudiger te produceren dus, lagere kosten). Wel is er een soort Southbridge overgebleven die nu ‘Platform Controller Hub’ of kortweg ‘PCH’ wordt genoemd. Vanuit die chip wordt SATA, Audio en ook een PCI-Express x4 laan aangestuurd. Je kunt wel stellen dat Intel op dit gebied erg vernieuwend is, omdat het ontbreken van een Northbridge tot dusver ondenkbaar was (zelfs X58 heeft een Northbridge).

Geen Northbridge meer.[/b]