Netgear Arlo Pro 2 ip-camera review – Arlo wordt volwassen

Installatie en beeldkwaliteit

Specificaties en dergelijke zijn weliswaar belangrijk, maar uiteindelijk gaat het erom hoe een apparaat het doet in de praktijk. Vandaar dat we een ruime maand met de Arlo Pro 2 in de praktijk in de weer zijn geweest. Om een referentiekader te hebben, hebben we de Arlo Pro – zijn voorganger – erbij gepakt en er letterlijk naast gehangen. De installatie van de Arlo Pro 2 is een fluitje van een cent. Je volgt de instructies in de app (aanmaken van een account is verplicht) en kunt van start. De verbinding tussen basisstation en camera’s leg je door achtereenvolgens op het daarvoor bestemde knopje van het basisstation en dat van de camera te drukken. Meer is het niet. Voor het ophangen van de camera’s levert Netgear magnetische halve bolletjes mee (zie de foto op de eerste pagina van deze review). Deze kun je zowel binnen als buiten om het even waar bevestigen. De enige beperking is het bereik van het signaal. Wil je liever een wat meer traditionele standaard om hem mee aan de muur te hangen, dan kun je die er eventueel bijkopen. Als je er nog eentje hebt liggen met een standaard statiefaansluitingen, dan kun je die gebruiken. Aangezien we hier te maken hebben met camera’s die niet vast zitten, raden we aan om ze hoog genoeg te hangen dat ze er niet zomaar afgeslagen kunnen worden. Let wel, dat betekent ook dat je met een trapje naar de camera’s moet als je de accu eruit moet halen om op te laden.

Beeldkwaliteit

Om de kwaliteit te bepalen, hebben we de camera op de best mogelijke beeldkwaliteit ingesteld. Je kunt er ook voor kiezen om een betere balans te zoeken met de accuduur overigens, maar dat is voor onze doeleinden niet aan de orde. De kwaliteit van de opgenomen beelden is goed. De kleuren worden goed gereproduceerd en de belichting is in de regel ook goed. Vergeleken met zijn voorganger zijn de kleuren duidelijk wat meer verzadigd. Als je inzoomt, zie je duidelijk de meerwaarde van de toegenomen resolutie van de Pro 2 (boven) ten opzichte van de Pro van vorig jaar:

Bij nacht gaan de ingebouwde IR-leds aan om bij te lichten. Het bereik van die leds is afdoende, we schatten zo’n 10 meter. De belichting is ook behoorlijk goed verdeeld over het plaatje. Hou er wel rekening mee dat de infraroodleds behoorlijk fel kunnen zijn op korte afstand. Het is dus zaak om het te bestrijken gebied niet te dichtbij de camera te hebben.

De groothoek van de camera bedraagt een stevige 130 graden. Je pakt dus lekker veel van de omgeving mee. Wel is er sprake van wat fish-eye-effect, waarbij er een lichte buiging van het beeld aan de randen zichtbaar is. Dat is nagenoeg onontkoombaar bij dit soort hoeken, in ieder geval in camera’s in dit segment. Hieronder nog een keertje hetzelfde plaatje als hierboven, maar dan bij daglicht:

Al met al hebben we dus weinig te klagen over de beeldkwaliteit. Vergeleken met zijn voorloper is het een duidelijke verbetering, vooral vanwege de hogere resolutie.

Accuduur

De hogere resolutie lijkt wel een iets mindere accuduur als gevolg te hebben voor de Arlo Pro 2, vergeleken met zijn voorganger. Zelfs met duizenden meldingen per twee weken houdt hij het nog een maand uit. Als je de gevoeligheid eenmaal goed op orde hebt, doet de camera uiteraard vele malen langer met een enkele acculading. Het is niet eenvoudig vergelijken overigens, omdat de twee camera’s (Pro en Pro 2) niet hetzelfde aantal opnames maken, ook al stellen we ze identiek in. Deels zal dit te maken hebben met het feit dat de ene net een kleine 20 cm naast de andere hangt.