Besturing
Een game zoals Rockstar Table Tennis lijkt de perfecte game voor de Wii. Bij veel games voor de Wii is de besturing niet altijd goed uitgewerkt. Gelukkig is dit bij deze game niet het geval. In de game zitten enkele tutorials verwerkt waarin je de verschillende baltechnieken kunt leren, en dit heb je zeker nodig. Het vergt namelijk flink wat training voordat je goed doorhebt hoe je je Wiimote moet bewegen om de bal ongeveer daar te krijgen waar jij dit wilt. Wanneer je wilt dat je bal links bovenin komt, dan sla je ook die richting op. Wil je hem rechts dichtbij het net, dan beweeg je je Wiimote naar rechtsonder. In het begin had ik wat problemen wanneer ik met ruime bewegingen de bal probeerde te raken, maar toen ik de Wiimote vast ging houden zoals een batje en dezelfde bewegingen maakte ging het al stukken beter. Het is dus echt nodig om de tijd te nemen om de besturing goed onder controle te krijgen en dan werkt het gewoon erg goed. Je Wiimote voor je houden en korte bewegingen maken lijkt vrij gemakkelijk, maar wanneer een potje langer en langer duurt, doordat je tegen een goede tegenstander staat te tennissen, moet je niet verbaasd zijn dat je het nog flink warm krijgt ook.Om het nog iets moeilijker te maken heeft Rockstar naast de standaard besturing nog 2 geadvanceerde besturingen in het spel verwerkt. De eerste waarvoor je kunt kiezen is de ‘control freak-configuratie’. Hierbij sluit je de nunchuck aan en heb je naast de standaard controls de mogelijkheid om zelf je speler te besturen. Dit valt zwaar tegen doordat de speler eigenlijk niet snel genoeg beweegd om de bal in veel gevallen nog te kunnen redden. Tot slot heb je dan nog de ‘sharp shooter-configuraie’. Ook hierbij gebruik je de nunchuck, maar kan je hiermee nu i.p.v je speler besturen de bal plaatsing beïnvloeden. Ook dit valt in de praktijk ook aardig tegen. Wil je echt een leuk potje tafeltennis spelen dan is de standaardbesturing je grote vriend.
Table of contents
- 1. Introduction
- 2. Gameplay
- 3. Besturing
- 4. Graphics en geluid
- 5. Conclusie