Graphics, Geluid en Multiplayer
Graphics
Het is moeilijk om te beoordelen of het spel grafisch beter is dan zijn voorganger in de reeks. Toch ziet het allemaal er erg gedetailleerd uit. Gelukkig heeft Electronic Arts weer alle licenties voor alle spelers, teams en stadions. Zelfs alle sponsornamen die aan de stadions gekoppeld zijn, zijn aanwezig. Ook de gezichten van de speler zijn, voor zover mogelijk, goed overgenomen.
Dit is goed te zien omdat er vaak bij een close-up van een speler er onderin het beeld ook een klein kaartje te zien is met de echte foto van de speler. Deze lijkt bijna altijd sprekend op de door de computer gerenderde speler. Het geheel loopt zeer vloeiend, de hockeyspelers bewegen zich soepel over het ijs en de controls reageren gewoon snel.
Geluid
Geluid is niet het belangrijkste onderdeel van het spel, dat is de speelbaarheid. Daarom is het in deze versie van NHL niet bijzonder te noemen. Zeker niet slecht, maar er springen ook geen zaken bovenuit. Het ingame commentaar van Bill Clement en Gary Thorne, zij keren weer terug in deze versie, is vermakelijk, maar misschien leuker voor gamers die echt een brede kennis hebben van de hockey-wereld in de Verenigde Staten en Canada.
Multiplayer
Ook in het multiplayergedeelte van dit spel zullen veel vergelijkingen met de FIFA-reeks opvallen. Net zoals in dat spel is het mogelijk om met meerder spelers deel te nemen in een team. Iedereen neemt dan de besturing over van één speler. Dat is toch een mooie vorm van teamspelen.
Voor de rest ligt het niveau van online spelen vrij hoog. Zeker voor de wat minder geoefende NHL-speler is het vrij lastig om te kunnen winnen. In de potjes die ik online speelde was mijn eigen doelstelling om in ieder geval te scoren, wat ook nog wel lukte.