Conclusie
De Tweede Wereldoorlog is natuurlijk alweer geruime tijd afgelopen, om die reden denken mensen vaak dat het nut van herdenkingsceremonies ver te zoeken is. Ook zijn er diverse mensen die opperen van bevrijdingsdag en dodenherdenking geen officiële feestdag meer te maken. Tegen die mensen wil ik al geruime tijd roepen dat ze in de geschiedenisboeken moeten duiken, maar ik wil nu ook deze game aanraden. Deze game heeft er namelijk ook bij mij voor gezorgd dat ik meer en meer begrip krijg voor oorlogsveteranen.CoD:WaW schetst dus een goed beeld van hoe het eraan toe ging, maar het is buiten dat ook gewoon een bijzonder vermakelijke game. De game doet wat haar voorgangers ook deden, maar dat durf ik niet direct als iets slechts te bestempelen. Ik heb echter ook begrip voor die mensen die zeggen dat Call of Duty de vernieuwing op moet zoeken.
Natuurlijk ben ik een vrij bevooroordeeld mens, ik ben namelijk Call of Duty-fan van het eerste uur. Misschien dat dat ervoor zorgt dat ik de game iets hoger waardeer dan een ander dat zou doen. Je kunt het echter ook anders zien, Call of Duty heeft al een hele schare fans achter zich en Activision moet ook dat ‘peloton’ (om in oorlogsjargon te praten), tevreden houden.
8.8
- sfeer;
- gameplay;
- terug naar de Tweede Wereldoorlog-setting;
- multiplayer;
- Oost-Azië in plaats van de Europese setting.
- lineair;
- vage mogelijkheid tot saven;
- geen vernieuwing, meer van hetzelfde.