In het huidige tijdperk van real-world cloud-implementatie willen moderne, digitale bedrijven een reeks infrastructuur-opties waarmee ze een mix van cloud-technologieën kunnen gebruiken die het beste passen bij hun behoeften, terwijl de bijbehorende kosten worden geoptimaliseerd. Hoe kunnen we dit soort flexibiliteit mogelijk maken, rekening houdend met de complexiteit van de infrastructuur en een zekere mate van legacy-IT?
Vroeger accepteerden consumenten wat ze kregen. Tijdens de jaren 50 was het grootste deel van de mensen blij dat ze konden deelnemen aan steeds modernere samenlevingen waar de keuze beperkt was, maar nog steeds variabel genoeg om een gevoel van vrijheid over te brengen.
In het laatste deel van het vorige millennium werden zowel zakelijke kopers als consumenten veeleisender. Zij wilden dat dingen (producten, diensten en alles daartussenin) werden geleverd zoals zij dat wilden, beter afgestemd op persoonlijke voorkeuren en vereisten. Uiteindelijk realiseerden en begrepen zowel mensen als organisaties dat ze de dingen konden krijgen zoals ze wilden.
De kracht van personalisatie en de opkomst van Customer Relationship Management (CRM) creëerden een nieuw type koper. Of we nu denken aan consumenten of inkoopmanagers van ondernemingen, de vrijheid om te kiezen betekent nu veel meer dan ooit tevoren.
Voorkeur voor koopkracht
Als we deze neiging tot koopkracht-voorkeur combineren met de realiteit van moderne digitale samenlevingsstructuren en nadenken over hoe cloud computing nu de onderliggende fundering vormt van alle bedrijven en commercie, kunnen we begrijpen waarom elke cloud anders moet zijn.
Sommige cloud-implementaties worden geoptimaliseerd voor Input/Output transacties, sommigen worden opgepompt voor CPU-snelheid, sommigen zullen een uitstekende cadans hebben om analyses uit te voeren, anderen worden geoptimaliseerd voor opslagcapaciteit, enzovoort. We bouwen deze cloud-instances op on-premises private-public hybride structuren in multi-cloudimplementaties, waarbij enige poly-cloudcomplexiteit het plot verder verdraait.
Naast de specifieke soorten cloud die worden ingezet, zal elke organisatie een andere positie innemen op het pad naar cloud-evolutie. Hoewel er veel cloud-native organisaties zijn, moeten enorme hoeveelheden legacy-IT ingebouwd worden in het moderne weefsel van de huidige IT-stack.
Hopelijk is de personalisatie-parallel op dit punt duidelijk, organisaties hebben hun cloud nodig, bediend (geïmplementeerd) en geleverd (onderhouden) op de meest flexibel hybride manier die mogelijk is, met de maximaal mogelijke kracht om die IT-resource op de juiste manier voor het bedrijf te gebruiken.
Chaos in de cloud
Door deze behoefte aan flexibiliteit en keuzevrijheid, ontstaat er ook een soort chaos bij het maken van de cloud, waarvan een deel te wijten is aan afzonderlijke cloudomgevingen met hun eigen verschillende beheerinterfaces. We weten dat Cloud Services Providers (CSP’s) van nature hun aanbod differentiëren; het maakt tenslotte deel uit van de manier waarop ze naar de markt gaan en een merk creëren. Maar deze differentiaties dragen zelden bij aan enig idee van een samenhangende multi-cloudbinding.
Voeg die factoren toe aan niet-onderhandelbare contracten en andere beperkende factoren zoals reserve-instance-contracten, en het cloud-landschap begint er moeilijker uit te zien.
Als we teruggaan naar de onderneming zelf, kunnen we zien dat cloud-resources (compute, opslag, analyse, netwerken, enzovoort) vaak verspreid zijn over complexe, ongelijksoortige teamstructuren. Wanneer al deze verschillende teams, divisies en afdelingen verschillende softwaretools, portals en data-uitwisselingskanalen gebruiken, wordt een complexe cloud, vaak nog complexer gemaakt.
Een uniform managementvlak
Als we accepteren dat deze mix van ingrediënten een groot deel van het algemene landschap van cloud-implementatie vormt, kunnen we begrijpen hoe een uniforme beheerconsole een broodnodig helder beeld kan bieden. Vanuit deze hogere macht kunnen we dezelfde technologieën gebruiken op verschillende cloud-funderingen op een lager niveau om ingebouwde netwerken te realiseren en de mogelijkheid om bestaande beveiligingsconfiguraties te gebruiken.
Plots beginnen we ons te verplaatsen van een drukke marktplaats naar de plaats waar we denken dat we moeten zijn als kopers. Een uniforme beheerconsole ondersteunt niet alleen meerdere use-cases, het biedt ook gecentraliseerd beheer en bestuur over de hele linie, ongeacht welke gebruikersgroep (of groepen) toegang hebben tot zijn bronnen.
Laten we niet vergeten dat iedereen de cloud op een andere manier nodig heeft en deze dus naar behoefte moet worden geïmplementeerd en uitgevoerd. Zo hebben ontwikkelaars cloudservices nodig voor snelle implementatie en testen, maar hebben bedrijfsmanagers hoge mate van beschikbaarheid nodig met vereenvoudigde use case-dynamiek en operaties hebben dan weer de cloud nodig om veilig, zichtbaar en robuust te zijn, terwijl ze ook gemakkelijk te onderhouden en bij te werken zijn.
Geen enkele cloud-fits-all
Kijkend naar de huidige staat van de cloud, weten we dat analistenbureau Gartner voorspelt dat de uitgaven van eindgebruikers aan publieke cloudservices tegen het einde van 2021 met 23,1% zullen groeien tot een totaal van 332,3 miljard dollar, een stijging van 270 miljard dollar in 2020. Met de stijging van de uitgaven aan verschillende cloud-consumptiemodellen, van Software-as-a-service (SaaS), Infrastructure-as-a-service (IaaS) en Desktop-as-a-service (DaaS), tot zelf-gehoste public clouds, kan een one-size-fits-all-aanpak niet meer.
Als er één ‘maaltijd’ zou zijn die het resultaat is van de implementatie van cloud computing, dan zou vrijwel iedereen willen dat het anders op smaak wordt gebracht, in een andere portie wordt geserveerd, in een bepaalde vorm of mal wordt gegoten en op een ander bord wordt afgeleverd … ook bij een afhaalmaaltijd.
Laten we ook niet vergeten dat met uitzondering van de kleine bedrijven die ‘geboren zijn in de cloud’, de bedrijven van vandaag afhankelijk zijn van een aanzienlijk aantal bestaande software en applicaties die niet zomaar opzij gezet kunnen worden ten gunste van cloud-native alternatieven. Technologie-leveranciers moeten empathisch blijven voor de behoeften van hun klanten om een bestaande reeks applicaties in stand te houden.
Het stopzetten van legacy-applicaties is kostbaar en kost veel tijd en moeite, maar organisaties mogen zich niet door deze beperkingen laten weerhouden. Bovendien kunnen de eigendomskosten van publieke cloud-platforms, private cloud-platforms, hybride (publieke en private) cloud-platforms en traditionele/niet-cloud enterprise-infrastructuur enorm variëren, dus het is van vitaal belang om te begrijpen hoe verschillende implementatiemodellen zijn afgestemd op hun bestaande workloads en zakelijke behoeften.
Cloud op uw voorwaarden
Keuze in de hedendaagse cloud betekent niet alleen de mogelijkheid om de resource-capaciteit van geïmplementeerde cloud-instances neer te zetten, het betekent in wezen ook de mogelijkheid om de ideale hardware, hypervisor en clouds te kunnen selecteren voor een bepaalde workload of een breder taakproces.
Als een bedrijf kan zeggen dat het die macht heeft over zijn cloud-consumptie, dan kan het zeggen dat het een cloud heeft op zijn eigen voorwaarden. Door een organisatie te bevrijden van legacy-technologieën en het slepende en vertragende effect van beperkingen op de overdraagbaarheid van licenties, kunnen organisaties de gekozen cloud gebruiken op elke hardware in elke formatie.
Door een progressieve benadering van een hyperconverged infrastructure (HCI)-softwareoplossing toe te passen, kunnen bedrijven de personalisatie bereiken die ze zoeken van een echt effectief hybride cloud-model. Een hybride multi-cloudplatform-implementatie moet de flexibiliteit, eenvoud en kostenefficiëntie hebben die nodig is om applicaties in private of meerdere publieke clouds te draaien.
Dit alles gebeurt in een implementatie-omgeving waar cloud-operators en -beheerders één beheerconsole kunnen gebruiken om zowel hun private als publieke cloud-infrastructuur echt te beheren. Er wordt een nieuw niveau van flexibiliteit bereikt, aangezien organisaties hun cloud-domein vervolgens kunnen beheren en exploiteren als één cloud waaruit ze meer flexibiliteit kunnen halen.
Cloud moest altijd een inherent gevoel van flexibiliteit uitstralen en flexibiliteit staat synoniem voor keuze. Gezien de vele varianten van virtuele gegevensopslag en -transmissie die zijn ontwikkeld binnen het cloud computing-model zelf, moet keuze het leidende principe zijn achter elke werkbare, kosteneffectieve en productieve hybride multi-cloudoplossing.
Dit is een ingezonden bijdrage van Rob Tribe, Vice President System Engineering EMEA bij Nutanix. Via deze link vind je meer informatie over de mogelijkheden van het bedrijf.
21 uur geleden
