Inleiding
Huh, Duke Nukem Forever zullen sommige mensen misschien denken. Die zou toch 12 jaar geleden al uitkomen? Deze reactie is zeker niet onterecht want als je gaat zoeken op internet zal je hier en daar trailers vinden van het spel dat eigenlijk in 2001 zou uitkomen. Helaas is dat destijds nooit gebeurt, maar nu 12 jaar later komt Duke Nukem Forever alsnog uit. Nu is de vraag natuurlijk of Duke Nukem Forever anno 2011 net zo’n groot succes wordt als de vorige delen van de bekendste krachtpatser?
We kunnen alvast verklappen dat dit helaas niet het geval zal zijn. Als je de vorige delen van Duke Nukem hebt gespeeld kom je er al snel achter dat wel erg veel hetzelfde is zoals wapens, uitspraken en vijanden. De graphics zijn wel een stuk mooier vergeleken met de 2001 versie, maar voor 2011 zijn de graphics erg achterhaald. De game maakt gebruik van de Unreal 3 engine, maar ik heb wel betere spellen gezien die op deze engine draaiden. Wat wel origineel is voor het spel is de humor en daar begint het spel al meteen goed mee.
Het spel begint namelijk in een wc-ruimte waar Duke zijn behoefte staat te doen. Als hij hiermee klaar is kan je voor de grap een paar uitwerpselen uit de wc pakken en tegen de muur aan gooien. Een beetje kinderachtig en smerig maar wel leuk bedacht. Vervolgens loop je zonder je handen te wassen de wc uit en daar kom je gelijk een paar soldaten tegen. Zij staan daar een strategie te bedenken om een vijand met één oog uit te schakelen. Voor de gein kan je nog een paar aanpassingen aanbrengen op het strategiebord maar veel zin heeft dit niet. Na een paar deuren te zijn doorgegaan kom je bij een platform met een wapen erop, de Devastator. Direct nadat je het wapen hebt opgepakt gaat het platform omhoog en kom je oog in oog te staan met het grote monster. Duke moet nu schieten voor zijn leven om deze vijand te verslaan, en dit lukt ook. Als de vijand bijna dood is klimt Duke op zijn rug en trekt een paar kabels los. Het grote gevaarte valt met een doffe klap op de grond en eveneens rolt zijn oog uit zijn schedel. Duke geeft hier nog een mooie trap tegen en zo eindigt het eerste level. Maar wat blijkt nu? Duke zit zijn eigen spel te spelen in zijn enorm grote penthouse. Bij hem staan twee mooie vrouwen, de Holsom twins, die vragen of het een goed spel is. Waarop Duke antwoord: "Yeah, but after twelve fucking years it should be." Helaas is dit niet helemaal waar….
3 uur geleden
