Review: Resident Evil 6

Leon, Chris en Jake

Wat maakte deel vier van de serie nou precies zo goed? Natuurlijk spelen de duistere sfeer en het verhaal een grote rol, maar misschien wel het belangrijkste: Leon opereerde het grootste gedeelte van het spel in zijn eentje. Als speler verplaats je jezelf, net zoals in een horrorfilm, in de hoofdpersoon. En wat is nu enger? Helemaal alleen door een verlaten bos lopen in het donker, of met een paar vrienden om je heen? Precies! En dit deed Resident Evil 5 fout, je kreeg namelijk een partner waarmee je tussen de zombie’s moest doorworstelen. Met een partner er bij, computergestuurd of niet, voel je je toch net wat meer op je gemak.

In dit deel krijg je wederom bij elk van de campaigns een partner tot je beschikking, wat ik toch weer een beetje jammer vond. Gelukkig is het verhaal van Leon weer als vanouds. Je worstelt je weer door begraafplaatsen, catacombes en verlaten mijnen. De campaign van Chris aan de andere kant is bijna letterlijk een third person shooter. Het enige horrorelement wat er te vinden is, zijn de vijanden, want deze zijn nog steeds geïnfecteerd met het C-virus, wat mensen verandert in ondoden. De campaign van Jake is een middenweg tussen actie en horror.


Wat ik persoonlijk ook altijd leuk vond aan de serie, was dat je moest nadenken wat voor wapens je meenam. Je had maar een beperkte capaciteit, en hoe groter een wapen was, hoe meer plek het in beslag nam. Zo kon je kiezen of je veel wapens mee nam, maar weinig ammo, of juist twee wapens en veel ammo. Ook granaten en gezondheidsherstellende middelen namen plaats in, dus het was altijd opletten wat belangrijker was om mee te nemen. In dit deel is heel dat systeem op de schop genomen. Tijdens het spelen vind je hier en daar wapens. De wapens zelf nemen geen plaats in beslag, dus op den duur loop je met een heel arsenaal aan geweren rond. Wat wel plek inneemt is de ammo, granaten en de kruiden die je gezondheid herstellen. Er zijn rode en groene kruiden. Voor elk groene kruid kan je één van de zes gezondheidsbalken aanvullen. Wel kan je zoals vanouds kruiden met elkaar mengen, zodat je de volle levensbalk kan herstellen. We missen wel de gele kruiden uit de voorgaande delen, die je maximale gezondheid juist vergrootte.


Ook de gameplay is aangepast, en daar ben ik wat positiever over. Vroeger kon je namelijk niet lopen en richten tegelijk, wat nu wel mogelijk is. Wel is de laser niet meer een duidelijke rode straal, maar een dradenkruis met een rood puntje erin. Het rode puntje is handig om headshots te maken, want zoals we allemaal weten is dat de enige manier om ondoden volledig uit te schakelen. Weten de gemuteerde mensen een keer jouw gezondheidsbalk op nul te krijgen, dan kom je in een soort last stand positie te liggen. Je ligt op de grond en je moet proberen alle zombies van je af te weren zodat je na een aantal seconden weer op je voeten kan staan. Word je echter aangevallen tijdens je last stand, dan is het game over. Gelukkig is je partner altijd snel ter plaatste en redt deze je normaliter van de ondergang voordat één van de ondoden zijn kaken in je nek zet.

Sommige vermoorde vijanden laten munitie en skillpoints vallen. Skillpoints zijn een nieuw begrip in de Resident Evil-wereld. In de vorige delen kreeg je namelijk geld en kon je bij bepaalde mensen wapens en andere spullen kopen. Nu kan dat niet meer. In plaats daarvan kan je met die skillpoints vaardigheden of eigenschappen kopen, zoals meer schade met je geweer, een krachtig laatste schot in elk magazijn is het krachtigst en zo zijn er nog vele andere uitbreidingen. Persoonlijk vond ik het geldsysteem leuker. Je moest toen namelijk ook echt sparen als je een krachtig wapen wilde.


Het spel belooft ons ook een vier personen tellende coöpmode, maar in 95% van de gevallen zal je met zijn tweeën zijn. Bij sommige eindbaas-gevechten zal je een keer met zijn vieren zijn, maar daar houdt het dan ook mee op. De coöpmode zelf is wel eens leuk om met vrienden te doen, maar met onbekenden is het meestal toch anders. Mensen gaan vervelend doen, weten niet waar ze heen moeten en gaan express de boel saboteren. Gelukkig zijn je virtuele partners goed genoeg om het spel mee te voltooien.