Graphics, geluid en gameplay
Black Ops II wordt gepresenteerd als een blockbuster-film: explosies en actievolle momenten in overvloed. De cutscenes worden vanuit de ogen van de personages verteld, waardoor je een extra betrokkenheid krijgt en te maken hebt met realistisch, wankel camerawerk. De animaties van overige personages zijn vloeiend en ogen natuurlijk. Ook de schade aan omgevingen is realistisch. Samen met overtuigende lichteffecten en geloofwaardige personages heeft Treyarch een aantrekkelijke wereld neergezet.Daarnaast zijn het elementen zoals de kleine details en toffe gameplay zoals het leggen van berenklemmen op het moment van terugtrekken, het vliegen in een futuristische straaljager en het tegenhouden van vijanden vanuit een turret op een boot, waarmee Black Ops II zich weet te onderscheiden van de standaard-shooters die de markt overspoelen.
Geluid
Op het gebied van geluid krijgen we uiteraard veel geweer- en ontploffingsgeluiden ter oren, dit is niet veel unieks, maar het wordt wel overtuigend gebracht. Iets waar ik af en toe minder vrolijk van werd was de voice-acting. Een aantal stemacteurs namen het acteergedeelte nogal serieus, waardoor vaak te overdreven wordt gedaan. Het werd echter vooral vervelend tijdens de Strike Force-missies. Continu wordt er vanuit de mission control vrijwel nutteloos commentaar geleverd. Veel meer dan ‘he’s bleeding out!’ en ‘we need support!’, komt er namelijk niet uit.
Gameplay
De besturing van de game is prima, zoals we eigenlijk gewend zijn van de Call of Duty-games. De auto-aim doet subtiel zijn werk, waar in sommige shooters de crosshair nogal eens ongewild van je doel gehaald wordt. De mogelijkheid om te rennen, bukken, springen en herladen werken allemaal soepel, waardoor je de besturing moeilijk de schuld kan geven van een in-game dood.
Daarbij komt dat Treyarch nogal vergevingsgezind is met het automatisch regeneren van je leven, waardoor de uitdaging in de game soms ver te zoeken is. In de meeste games is het verstandig om even om een hoekje te schuilen, maar dat is in Black Ops II vaak niet eens nodig. Binnen no-time ben je genezen van je wonden, waardoor je vaak als een ware Rambo te werk kan gaan. De A.I. van de tegenstanders draagt daar ook nog eens een steentje aan bij, met voorspelbare bewegingen heb je al snel in de gaten hoe je hen het snelste om zeep kan helpen. Het wordt pas interessant wanneer je een aanzienlijk aantal tegenstanders voorgeschoteld krijgt, maar ook dan is er vrijwel altijd een manier om ze te flanken, waarna ze één voor één het loodje leggen.
23 uur geleden
