Review: Okami

Inleiding

Review: Okami Het spel is gebaseerd op een Japanse legende over de zonnegod Amaterasu. Dit personage speel jij. Je merkt het meteen, je krijgt veel, heel veel macht in handen. De zonnegod wordt gesymboliseerd door een witte wolf. Dit sierlijk, sterk en behendig dier onderneemt een uiterst avontuurlijk en uitdagende queeste om Japan van haar donkerste dagen te redden. Met je "Celestine Brush" baan je je een weg door het onherbergzame landschap dat geplaagd wordt door duistere krachten en kwaadwillende monsters. Onderweg doorkruis je verschillende dorpen, grotten, kastelen en versla je met je verworven technieken en "Brush Techniques" de lelijkste en meeste gevaarlijke wezens.

Maar als God moet je niet alleen het kwade verslaan. Je moet ook mensen en andere goden helpen, de verschillende personages die je tegenkomt helpen je verder in je missie. Dankzij de lof die je krijgt van deze bange burgers en de onderdrukte goden, stijgt je aanzien en nemen je krachten en mogelijkheden toe. Tot je uiteindelijk een volwaardige strijdmachine bent die het kwaad in een oogopslag overwint. Dit spel is een combinatie van een zeer mooi uitgewerkte tekenfilm en een typisch Japanse sumi-e tekenstijl. Het spel blijft je fascineren en zal je zeker niet loslaten. Dat belooft wat.

Hoewel het hele spel ondergedompeld is in een fascinerend sfeertje van Japanse nostalgie, cultuur en historie, is het niet belangrijk dat je deze achtergrond kent. Je moet gewoon openstaan voor dit geweldige avontuur. Toen ik de screenshots zag, dacht ik bij mezelf dat het spel echt niets voor mij was. Tot dat ik mijn Playstation opstartte en het spel lanceerde. Uren, zelfs dagen zat ik gekluisterd aan mijn beeldscherm om met behulp van Amaterasu de wereld te redden. Niets zou mij stoppen, geen enkel monster zou te groot of te sterk zijn. Geen enkele berg, geen enkel ravijn zou ik niet kunnen overbruggen. Geen taak zou te moeilijk zijn. Ik waande mij de zonnegod. Ik was onoverwinnelijk.