Pure kondigt vandaag tijdens Pure Accelerate de Enterprise Data Cloud aan. Met deze architectuur wil het voor organisaties mogelijk maken om vooral data in plaats van opslag te beheren. Wat Pure daarmee bedoelt, zetten we hieronder uiteen.
Van zichzelf is Enterprise Data Cloud (EDC) niet bijster bijzonder. Dat wil zeggen, het is geen nieuw product, nieuwe dienst of andersoortig aanbod vanuit Pure. Het is een architectuur die min of meer logisch volgt uit alles wat Pure tot nu toe heeft opgebouwd in de 15 jaar dat het bestaat. Het bedrijf werkt al sinds jaar en dag toe naar een allesomvattend storageplatform. Dat heeft nu een ‘formele’ architectuur gekregen.
De basis hiervan is eveneens conceptueel van aard. Dat is namelijk dat alles wat Pure doet moet voldoen aan de Evergreen-vereisten die het stelt. Klanten moeten altijd zonder problemen continu naar de nieuwste hardware en software kunnen migreren. Daarbovenop komt het inmiddels zeer uitgebreide portfolio aan producten, die allemaal DirectFlash Modules (DFM’s) gebruiken, dezelfde codebase hebben en draaien op het Purity OS. Tot slot is er de datamanagementlaag, met Pure1 en Pure Fusion. Die moet ervoor zorgen dat het ook daadwerkelijk mogelijk is om alle storage in een organisaties centraal te beheren.
Pure Fusion is de motor van de Enterprise Data Cloud
We noemden hierboven al even Pure Fusion. Het is geen overdrijving als we zeggen dat dit de kern vormt van wat Pure sinds vandaag de Enterprise Data Cloud noemt. Het bedrijf werkt al sinds 2021 aan dit onderdeel, wat we eerder al eens hebben beschreven als storage-as-code. Pure Fusion maakt het mogelijk om alle storage als een enkele storage pool te zien. Het is een extra abstractielaag die het mogelijk maakt om een hele vloot arrays tegelijk te beheren zonder dat je hoeft te weten welke het allemaal zijn en waar ze staan. Het integreert met Pure1 en de inzichten die daaruit komen en moet het mogelijk maken om workflows te orkestreren en automatiseren.
De introductie van Pure Fusion was en is zeer belangrijk voor Pure. Het was ook een behoorlijke klus om de eerste versie ervan uit 2021, die alleen in greenfield-omgevingen werkte, geschikt te maken voor alle omgevingen. Pure heeft er drie jaar aan gewerkt, voor het vorig jaar met een verbeterde versie kwam. Sindsdien zit Pure Fusion in alle arrays van het bedrijf, waar het voor die tijd vanuit de cloud werd aangeboden. In de woorden van Rob Lee, de CTO van Pure Storage: “Fusion is een intelligente beheerlaag [control plane] in de ingewanden van Purity.”
Optimaliseren en automatiseren van workflows
Zonder Pure Fusion was het voor Pure niet mogelijk geweest om de Enterprise Data Cloud-architectuur verder vorm te geven. Met Fusion worden alle arrays aan elkaar gekoppeld en is er ook een versterkend effect, geeft Lee aan. Dat wil zeggen, hoe meer je er via Pure Fusion aan elkaar koppelt, des te meer ze gaan samenwerken en interageren. Dat maakt nieuwe dingen mogelijk, zoals gefedereerd beheer van de vloot arrays binnen een organisaties (in het Engels federated fleet management).
Uiteindelijk draait het bij Pure Fusion niet alleen om het automatisch detecteren en toevoegen van storage in een omgeving, ongeacht het protocol (file, block, object). Er komen ook beheerconcepten om de hoek kijken die op een hoger niveau liggen. Denk dan aan presets en specifieke workloads die een bepaalde policy moeten volgen. Een voorbeeld hiervan zou een Oracle database-uitrol zijn met een specifieke RTO/RPO (respectievelijk Recovery Time Objective en Recovery Point Objective).
Het is bij Pure Fusion daarnaast ook mogelijk om workflows te orkestreren en tamelijk verregaand te automatiseren. Daarvoor heeft Pure duizenden applicatieconnectoren en ‘recepten’ toegevoegd. Wederom met een specifieke policy als vertrekpunt zorgt Fusion ervoor dat het mogelijk is om de uitrol en het beheer van databases, compute, netwerk en koppeling met andere componenten geautomatiseerd wordt. Cruciaal hierbij is dat het een declaratief proces is. Door een specifiek ‘recept’ te kiezen, geef je aan wat het einddoel is van wat je voor ogen hebt. Pure Fusion neemt het dan verder van je over. Je hoeft zelf de arrays niet te beheren en te configureren.
Enterprise Data Cloud is een teken van deze tijd
Met de aankondiging van de Enterprise Data Cloud-architectuur zet Pure een voorlopige kroon op het werk dat het de afgelopen 15 jaar heeft gedaan. Het is verder ook een ontwikkeling die we vrij breed in de markt zien gebeuren. Cisco kwam een paar jaar geleden met de Networking Cloud en voor Pure dichterbij huis kwam NetApp vorig jaar met de Intelligent Data Infrastructure, wat iets soortgelijks is (al zullen beide kampen uiteraard beweren dat dit een stuk genuanceerder ligt). Er is kennelijk behoefte in de markt aan dit soort termen om een breder verhaal aan op te kunnen hangen.
Tot op zekere hoogte is de Enterprise Data Cloud-architectuur dus oude wijn in nieuwe zakken. Dat ontkent verder ook niemand, ook niet bij Pure. Maar het simpelweg afdoen als een leuk laagje schmink op een visie doet het toch ook wel weer iets tekort. Het staat wel degelijk voor een andere manier van kijken naar storage. Niet als een verzameling arrays met een heleboel petabyte aan capaciteit, maar veel meer als een verzameling data waar je als bedrijf allerlei interessante dingen mee kunt en moet doen. Door dit verder te abstraheren kunnen organisaties zich vooral bezig gaan houden met wat ze met die dat willen in plaats van met hoe ze de boel moeten inrichten en configureren.
Het is nu wachten op wat meer agentic AI-mogelijkheden binnen deze architectuur (dus binnen Pure Fusion). Als we horen en lezen over het automatiseren en optimaliseren van workflows, moeten we daar namelijk altijd meteen aan denken. Agentic AI is in de basis niet veel meer dan het optimaal inrichten van workflows met behulp van wat extra (autonome) intelligentie. Daar liggen dus nog extra mogelijkheden voor Pure om organisaties nog verder te ontlasten. Er zit in ieder geval nog voldoende rek in de nieuwe architectuur.