7min

Tags in dit artikel

, ,

De Warmouse Meta werd vorig jaar voorgesteld aan de internationale pers als OpenOffice.org-muis, waar ze meteen ook erg opviel. Techzine kreeg als eerste website ter wereld een alpha-exemplaar in handen en dus krijgen jullie een exclusieve preview van deze muis. Omdat dit een primeur op wereldschaal is, hebben we naast dit artikel ook een Engelse versie van de hands-on review op Techzine gepubliceerd. In principe is dit eenmalig, maar je weet nooit wat we in de toekomst nog te pakken kunnen krijgen.

Voorgeschiedenis

In November vorig jaar haalde één muis alle technologiewebsites en gizmoblogs: de OpenOffice.org-muis. De muis viel vooral op door haar enorme hoeveelheid knoppen en kreeg gemengde commentaren. Inmiddels heeft Warmouse, de fabrikant van de muis, de muis losgekoppeld van OpenOffice.org. Beide partijen vonden het beter dat de muis haar eigen weg ging en het gaf de makers ook de ruimte om te bewijzen dat de muis voor meer geschikt was dan tekstverwerkingshulpje. En zo werd de Warmouse Meta geboren. Een muis met één belangrijke filosofie: (bijna) alles is instelbaar en je doet het helemaal zoals je zelf wil.

Features

De bekendste feature van de muis is natuurlijk de overvloedige aanwezigheid van knoppen. Maar liefst achttien knoppen sieren de muis. Ten eerste zijn er de standaard linker- en rechtermuisknoppen, die ondersteund worden door zeven extra knoppen in hun omgeving (A1-A7 en B1-B7). Daarnaast is er ook nog de klik die schuilgaat achter de joystick (T1) en de knop die zich naast de joystick bevindt (T2). De joystick zelf kan gebruikt worden in verschillende modes, waarvan we even kort de belangrijkste overlopen. De joystick kan gebruikt worden als een gewone analoge joystick, als vier verschillende knoppen (met functies voor de noord-, oost-, zuid- en west-windrichtingen) of als acht verschillende knoppen. Daarbij kan men kiezen om de extra functies toe te kennen aan de tussenliggende windrichtingen, maar men kan die vier extra functies ook activeren door tegelijk met het kiezen van een windrichting ook een andere knop op de muis in te drukken. Dit is de zogenaamde Altstick-modus.

Ook softwarematig gezien zijn er een aantal belangrijke features. Zo werkt de software op basis van softwareprofielen die gekoppeld worden aan programma’s. WarMouse heeft de ambitie om tegen de lancering honderd profielen aan boord te hebben en tegen het eind van dit jaar zouden niet minder dan duizend games en programma’s out-of-the-box ondersteund moeten worden door de WarMouse Meta. Bovendien is de software opensource en hoewel we dit niet hebben kunnen testen, zal de software niet alleen beschikbaar zijn voor Windows, maar ook voor Linux en Mac OS X.

Uiterlijk en vormgeving

De WarMouse die jullie op de foto’s zien is een met de hand geassembleerd prototype van de muis. Dat wil zeggen dat er een aantal verschillen zijn tussen wat je nu ziet en wat uiteindelijk verkocht zal worden. Ten eerste is er de kleur van de knoppen. Bij deze versie van de muis zijn bepaalde knoppen nog afgewerkt in het blauw, maar in de uiteindelijke versie van de muis zal Warmouse alle knoppen van de muis afwerken in het donkergrijs. Echt sexy is de muis niet, maar ze zijn er bij Warmouse in geslaagd om achttien knoppen op een muis te krijgen en dat moet je ze wel nageven. Misschien kan er in de toekomst gedacht worden aan een schilletje met een iets hogere aantrekkingskracht.

Ook zal de uiteindelijke versie van de muis minder hoog zijn, wat het gebruikscomfort zal verhogen. In tegenstelling tot wat vele mensen denken, is de muis helemaal niet zo oncomfortabel als ze er uit ziet. Het ontbreken van een ruimte om je duim in te leggen, wordt goed gemaakt door de joystick waar je je duim op kan laten rusten en het verlagen van de muis is zeker een goede keuze geweest, aangezien deze versie iets te hoog is naar mijn mening. Voorlopig is links nog geen plaats om je vingers te laten rusten, maar aangezien je de muis bestuurt met drie vingers, is dat geen gigantisch groot gemis.

Ja, dat heb je goed gelezen, je bestuurt de muis met drie vingers. Je wijsvinger is verantwoordelijk voor de linkermuisknop en de knoppen A1 tot A7, je middenvinger neemt het scrollwiel en B1 tot B6 voor zijn rekening en je ringvinger houdt zich tenslotte bezig met de rechtermuisknop en B7. Dat vraagt zeker wat gewenning, maar de muis besturen met twee vingers zou ergonomisch totaal onverantwoord zijn en bovendien ook een stuk trager. Verder moet de joystick en de bovenkant van de muis nog voorzien worden van een rubberen coating en staan bepaalde knoppen nog niet helemaal goed gealinieerd. Ook de voetjes die zorgen dat de muis goed over het oppervlak glijdt, waren nog niet aanwezig. Dit zijn dingen die normaal gezien in orde zullen zijn eenmaal de muis op grote schaal wordt gemaakt.

Software

Als je een muis op de markt zet met niet minder dan achttien knoppen, dan kun je maar beter zorgen dat de software die dat ding aanstuurt, haar zaakjes een beetje op orde heeft. En dat is eigenlijk ook wel zo. De software bestaat uit twee modes: basic en advanced. Die eerste is voor mensen die weinig ervaring hebben met dit soort programma’s, maar al wie meer wil doen met de muis, blijft daar beter weg.

De belangrijkste features van de muis liggen namelijk verborgen in advanced-mode. Daar kan de gebruiker alle gewilde functies toekennen aan de verschillende muisknoppen, bestaande profielen aanpassen en zelf nieuwe profielen creëren. Vanzelfsprekend is ook het opnemen van macro’s, bestaande uit zowel muisklikken als toetsenbordaanslagen, mogelijk. Ook dingen als het dpi van de muis zijn per profiel aan te passen en dus daar te vinden. Bovendien herkent de software zelf welke applicatie de focus heeft en activeert ze zelf de bijhorende modus. Iets wat met duizend modes in het verschiet geen overbodige luxe is. In principe moet alles gebeuren vanuit de software en om de profielen aan te sturen, moet ze dus in principe dus ook altijd opstaan. Wordt de software toch afgesloten, dan behoudt de muis de instellingen van het laatste profiel en kan handmatig geswitcht worden naar de volgende mode op de muis met bepaalde toetsencombinaties.

Een voorbeeld van de ‘Display Mode Map’-functie. De gele knoppen zijn de altstick-functies, de paarse knoppen zijn ‘keypress’-knoppen. Als je die blijft indrukken, blijven ze hun functie uitvoeren, net zoals de Enter-knop.

Bovendien benut de software de aanwezige knoppen ook optimaal. Per knop kan namelijk een functie worden ingesteld voor zowel een enkele klik als een dubbele klik, wat het aantal mogelijkheden per profiel zo goed als verdubbelt. En gaat het schoentje hier niet wringen? Tenslotte is niemand in staat om de muisknop voor meer dan 30 functies per programma te onthouden, laat staan voor meerdere programma’s. Maar ook hier is aan gedacht. Met de functie ‘Display Mode Map’ kun je met één druk op de knop de bijhorende keymap voor het programma openen, waardoor je heel snel terug kan vinden wat welke knop ook alweer doet.

Eigen ervaring

Ik heb de muis iets meer dan twee weken gebruikt en ondanks mijn scepticisme tegenover de muis, viel dat helemaal niet tegen. Maar je moet willen. De muis heeft nu eenmaal een steile leercurve, niet in het minste omdat ze dingen doet die andere muizen haar nog niet hebben voorgedaan. Dit is geen muis die je zomaar eventjes uit de doos haalt en waarbij je meteen alle functies gaat benutten. Daarvoor kan de muis te veel en je moet jezelf dan ook de tijd geven om aan haar besturing te wennen. Die is namelijk compleet anders dan alle huidige muizen op de markt en vraagt gezien het grote aantal knoppen best wat inspanning.

De Warmouse Meta is dus geen muis die het moet hebben van liefde op het eerste gezicht. Je moet de moeite doen om de muis te verkennen en haar functies te ontdekken. Maar nog belangrijker is te ontdekken welke functies voor jou belangrijk zijn. Niemand zal voor elk stukje software op zijn computer gebruik maken van alle aanwezige functies op de muis. Dat is niet alleen teveel om te onthouden, je kunt ook nog altijd gewoon dingen aanklikken met de muis, daar is ze tenslotte óók voor gemaakt. Wel is het zo, dat als je even de moeite doet om de keymap te ontdekken, je vanzelf handige dingetjes zal ontdekken die je uiteindelijk automatisch zal gebruiken. De functie die ik het meest kon appreciëren aan de muis, was de joystick. Browsen met dat stokje is echt heerlijk en na een tijdje vergeet je gewoon waarom men ooit de moeite heeft gedaan om een scrollwiel op een muis te integreren.

Persoonlijk denk ik echt dat de muis een toekomst heeft, maar makkelijk zal het niet zijn. Ten eerste is het belangrijk dat mensen hun scepticisme tegenover de muis overwinnen. Ja, qua looks kan de muis ab-so-luut niet concurreren met een Logitech, een Mionix of een Razer en erg ergonomische lijkt de muis ook al niet. Hoewel dat eerste natuurlijk een kwestie van smaak is, kan ik wel zeggen dat de muis best goed ligt in de hand en als je er een beetje moeite voor doet, went ook de besturing erg snel. Je mag niet uit het oog verliezen dat WarMouse het concept muis hier een hele andere betekenis gegeven heeft en zeker de joystick en grote flexibiliteit zijn belangrijke toevoegingen op de klassieke muis. De vele knoppen lijken misschien overkill, maar dankzij de flexibiliteit van de muis, kan iedereen voor zichzelf beslissen hoeveel van de muis hij gebruikt. Ook softwarematig zit het snor met de muis en als WarMouse het inderdaad voor elkaar krijgt om tegen het eind van dit jaar duizend game- en softwaremodes te voorzien, dan is dat een erg sterke prestatie. Kortom, de muis vraagt zeker gewenning, maar op het eind van de rit is de muis de moeite zeker waard.