Review: Syndicate

Singleplayer

Op het A4’tje dat we bij ons review exemplaar kregen staat dat het verhaal is geschreven door Richard Morgen. Tijdens het spelen merkte we weinig van een verhaal. Zoals in de meeste shooters krijg je gewoon simpelweg de opdracht om naar een bepaalde bestemming te reizen om daar iets belangrijks te stelen en onderweg iedereen uit te moorden. Het echte verhaal zit verstopt in computers die verspreid staan over het hele spel. Door middel van je DART 6 chip kan je deze computers hacken en de informatie die daar op staat lezen. Het probleem is alleen dat de gemiddelde gamer dit soort berichten niet leest waardoor heel het verhaal verloren gaat.



Zoals in bijna elke shooter wordt er vrijwel direct een wapen in je handen geduwd en kan de digitale hel losbarsten. Wat meteen opvalt is dat alle wapens een secundaire functie hebben. Zo schiet een pistool één kogel per keer maar met de secundaire optie genaamd burst schiet deze ineens drie kogels snel achter elkaar. Zo zagen bij een granaatwerper, een automatische lock-on functie en krachtigere kogels voorbij komen als secundaire optie. Met de wapens zit het dus wel goed, maar hoe zit het dan met de echte gameplay?

De enige tactiek die je in de gameplay terug vindt is het hacken. Dit punt is echter wel erg goed uitgewerkt, soms wellicht net iets te ver uitgewerkt. Zo kwamen we op een gegeven moment in een level terecht waar we constant liften moesten hacken om onze weg naar boven te vervolgen. Ook mensen, granaten, turrets en nog vele andere voorwerpen moeten vaak gehackt worden. Iets wat flink wat tactiek aan dit spel toevoegt, maar naar onze mening iets te vaak is toegepast.



Zo is het ook mogelijk om tijdens een gevecht de DART 6-chip van je vijanden te hacken zodat zij zelfmoord plegen, tijdelijk aan jou kant meevechten waarna ze uiteindelijk ook zelfmoord plegen of dat hun wapen weigert tijdens het schieten waardoor zij achterover vallen. Dit kan je echter niet oneindig doen, want deze speciale hacks kosten adrenaline die je alleen krijgt door vijanden uit te schakelen. Het is daarom van essentieel belang dat je deze hacks op de juiste momenten gebruikt.
Naast het rotzooien met iemand anders zijn DART 6-chip kan je ook je eigen chip gebruiken. Met de rechter trigger (PS3) activeer je de DART-overlay functie. Met deze functie kan je tijdelijk de tijd vertragen en door muren heen kijken zodat je weet waar je vijanden zich schuil houden. Ook de DART-overlay moet opgeladen worden, dus ook bij deze functie moet je goed bepalen wanneer je hem gebruikt.

Het leukste gedeelte van het spel vonden wij de eindbazen. Hierbij moet je al je hack en schietvaardigheden gebruiken om deze uit te schakelen. Ook zal je tijdens deze gevechten vaak te weinig munitie hebben. Gelukkig vliegt er een drone rond die je, zoals je misschien al kan raden, moet hacken voordat hij munitie en wapens laat vallen.



Nadat je een eindbaas hebt verslagen krijg je een chip waarmee je een vaardigheid kan uitkiezen. Zo kan je bijvoorbeeld health, explosieve kracht van granaten en de toegekende schade met kogels verbeteren. Helaas hadden wij maar zeven van de zeventien vaardigheden kunnen upgraden. Ook vonden we het jammer dat nadat we het spel opnieuw waren begonnen alle vaardigheden waren gereset en we dus alles opnieuw moesten verdienen. Hierdoor leg je het spel al snel na één keer spelen in de kast.