2min

Conclusie

Naast al het voorgaande is er nog veel meer te doen in GTA V, je wordt niet gedwongen om bepaalde dingen te gaan doen. Wil je dingen opblazen? Dan gá je dat doen. Wil je tennissen? Dan gá je tennissen. Ook hebben de personages nog allemaal eigen thema’s, zoals Trevor, die er meermaals op uit wordt gestuurd voor het uitvoeren van haatmisdaden.

Soms moet je de uitspraak "het is maar een spelletje" even aanhalen, want Rockstar zoekt wel wat grenzen op. Toch zal je veel gaan genieten van die gekke Trevor. De wisseling tussen hem, Michael en Franklin werkt wel erg goed. Tijdens het uitvoeren van een missie, waarbij de drie heren samenwerken of wanneer je door de stad rijdt op je zojuist nieuwe gestolen motor, je kunt zonder problemen wisselen.

Ook de klasseringen bij de missies en de mogelijkheid om deze over te slaan na een aantal mislukte pogingen zorgt ervoor dat je makkelijk door blijft spelen en ook weer terug wilt komen. Er is gewoon zo veel te doen in Los Santos, dat je na 50 uur nog niet klaar bent en dan is GTA Online nog niet eens beschikbaar. Het ziet er allemaal ook zeer verzorgd uit, met hier en daar een grafisch foutje zoals een af en toe mindere framerate en pop-in van objecten. Wat voor mij echter veel belangrijker is, is dat Los Santos leeft. Er gebeurt vanalles zonder dat jij er interactie mee hoeft te hebben. Ook de verzorging van het geluid is onovertroffen, met de voice-acting voorop. Van de hoofdrolspelers tot de oneliners.

Rockstar borduurt voort op het eigen succesvolle werk, GTA V is geen grote revolutie ten opzichte van zijn voorgangers. Maar toch steekt GTA V met kop en schouders boven de concurrentie in de zandbakgames uit. Rockstar laat opnieuw zien dat het heer en meester is in dit genre.
9.4
  • Wisseling tussen drie personages;
  • Trevor;
  • Toffe heists;
  • Veel te doen en zien in Los Santos;
  • Variatie in voertuigen;
  • Grafische slippertjes;
  • Besturing niet altijd even optimaal;