De legale verkoop van cd’s lijdt lijdt niet aantoonbaar onder het illegaal uitwisselen van muziek. Mocht muziekuitwisseling al effect hebben op de verkopen, dan is het hoogstens positief. Dit is een van de conclusies van een recent gehouden onderzoek door Harvard Business School en de universiteit van North-Carolina. Dit onderzoek zou betekenen dat ook Europese platenmaatschappijen zich schuldig maken aan het zwart maken van de ruilbeurzen op internet. In Australië gebeurt dit reeds, er wordt geknoeid met verkoopcijfers om vervolgend ruilbeurzen de schuld te kunnen geven.
Hiermee neemt dit onderzoek het belangrijkste argument wat de muziekmaatschappijen hadden tegen het illegaal downloaden van muziek weg. Muziekmaatschappijen zagen in 2002 hun omzet met gemiddeld 7% dalen, en vermoedelijk is de omzet in 2003 weer gedaald. De zondebok was al gauw gevonden: de ruilbeurzen op Internet.
De wetenschappers hebben gedurende 17 weken gemeten welke muziek er via (Amerikaanse) servers werd gedownload. In totaal telden zij 1,7 miljoen verschillende nummers. De uitkomst van het onderzoek was dat er geen verband leek te bestaan tussen het aantal keren dat een liedje werd gedownload en het aantal verkopen van de legale cd’s waar hetzelfde nummer op staat.
5000 keer downloaden van een liedje kan in het ergste geval leiden tot een verkoopdaling van 1 cd. Door het illegaal downloaden zou de Amerikaanse muziek industrie ongeveer 2 miljoen verkochte cd’s mislopen per jaar, een schijntje vergeleken met het totaal aantal verkopen dat boven de 80 miljoen ligt.