Review: Toshiba Satellite U840-10M

Gebruikservaring

Algemeen

Qua snelheid voelt de Toshiba Satellite U840 prima aan. Het systeem werkt fijn en snel en start ook rap op, ondanks dat er geen volledige SSD in het systeem zit. Met een hybride schijf lever je weliswaar prestaties in, maar het verschil is in de meeste gevallen best te overzien. Zo lang SSD-geheugen nog relatief duur is, heb ik er weinig moeite mee als fabrikanten hierop proberen te besparen. Daar staat echter wel tegenover dat het systeem in de regel dikker wordt. SSD-geheugen wordt gevormd uit chips terwijl een harde schijf draaiende onderdelen heeft en daarom toch een bepaald volume heeft dat minder goed te verdelen is.

Dat is bij de Satellite U840 dan ook wel te merken, want voor een ultrabook is dit systeem redelijk dik. Dichtgeklapt meet de behuizing in de hoogte toch een krappe twee centimeter, waar dat bij de gemiddelde ultrabook toch wel zo’n 25 procent minder is.

Toetsenbord

Het toetsenbord is voorzien van verlichting, wat prettig is voor mensen die in het schemerdonker of zelfs zonder verlichting doorwerken. Het toetsenbord is van het chiclet-type waarbij elk toetsje zijn eigen eilandje vormt. De toetsen zijn breed maar niet erg hoog, maar dit levert tijdens het typen geen problemen op. De toetsaanslagen voelen prettig aan en ondanks de mindere hoogte van de toetsen heb ik tijdens het typen van dit artikel geen last van buitensporig veel verkeerde toetsaanslagen.

Opvallend is dat de functietoetsen in groepjes van vier zijn verdeeld over het toetsenbord. Daarnaast hebben de toetsen in eerste instantie niet de functie als F-toets, maar als systeemfunctietoets. Druk je bijvoorbeeld op F12, dan worden verschillende opties voor de draadloze netwerkmodule weergegeven. Er zijn ook knoppen om het volume aan te passen of te dempen, mediaweergave aan te passen, het touchpad aan of uit te zetten, het beeldscherm in te stellen of de helderheid ervan aan te passen. Druk je de FN-toets in combinatie met een functietoets in, dan gebruik je de knop wel als F-toets.

Touchpad

Jet touchpad vind ik persoonlijk wat aan de kleine kant en dat komt vooral doordat het in de lengte niet zo’n groot oppervlak is. De breedte komt ongeveer overeen met het touchpad van bijvoorbeeld de gemiddelde MacBook, maar de lengte is ongeveer een kwart minder, wat je tijdens het gebruik wel echt merkt. Dat maakt het touchpad niet slecht, maar soms denk je met je vinger op het touchpad te zitten terwijl dit niet het geval is.

Er zijn geen losse linker- en rechtermuisknop, dat zie ik persoonlijk niet als een nadeel, want er blijft meer ruimte over om te navigeren. Toshiba heeft gekozen voor een touchpad van Synaptics dat ondersteuning biedt voor invoer met meerdere vingers. Zo kan je scrollen, inzoomen en roteren met twee vingers.

In de Synaptics-software zitten een aantal geinige functies zoals Momentum, waarbij de aanwijzer nog even door blijft zweven in de richting van de invoer, zoals je misschien wel gewend bent als je over het scherm van de iPad of iPhone veegt bij het browsen. Bij de aanwijzer zie ik dit persoonlijk niet echt als een handige functie, maar grappig is het wel. Er zijn ook diverse andere mogelijkheden voor het verder instellen van het touchpad, wat een positief punt is.

Geluid

Het geluid van de Toshiba Satellite U840 is erg vlak. Om gewoon een beetje muziek naar te luisteren kan het er mee door, maar er zitten echt totaal geen lage tonen in het geluid, wat het allemaal wel een stuk aantrekkelijker maakt om een setje speakers aan te sluiten of gewoon een koptelefoon op te zetten.

Beeldscherm

Toshiba heeft de Satellite U840 voorzien van een scherm met een resolutie van 1366 bij 768 en dat is wel het minimum of eigenlijk zelfs al te weinig van het goede voor de hedendaagse laptop. Eén stapje hoger zou al veel verschil maken, want van normale gebruiksafstand zijn de afzonderlijke pixels eenvoudig van elkaar te onderscheiden.

Natuurlijk moet er rekening worden gehouden met de relatief late prijs van deze ultrabook, maar omdat het systeem vanwege de dikte al maar nét aan de term ultrabook voldoet, was er wat betreft het scherm wel ruimte voor verbetering.

Software

Zoals uit de specificaties van het systeem blijkt is Toshiba niet al te zuinig met software, maar daar staat dan tegenover dat je bijvoorbeeld ook de beschikking krijgt over Nero 11, een programma waar je normaal zon 50 euro voor neer mag tellen. Handig dus, ware het niet dat de Satellite U840-10M geen optische drive heeft, waardoor het nut van Nero grotendeels vervalt.

De overige applicaties zullen per gebruiker in meer of mindere mate nut hebben, dat is afhankelijk van persoonlijke voorkeuren. De toevoeging van de extra software betekent echter wel dat je al zo’n 30GB kwijt bent aan de installatie van het systeem. Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om de laptop direct opnieuw te installeren na aankoop.