2min

Tags in dit artikel

, , , , , ,

Hear no evil, see no evil.

Graphics


Waar je ook richt met je wapen, Max draait altijd om zijn mikpunt heen. Zo kan je altijd 360 graden in de rondte schieten wat er echt spectaculair uitziet. Ook tijdens de Bullet Time wordt het beeld wazig weergeven en vliegen de kogels letterlijk om je oren. Dit ziet er allemaal heel vloeiend uit en daardoor voelt Max Payne anders dan de gewone shooter. Natuurlijk helpen de steeds wisselende omgevingen daar ook goed aan mee. Want of je nu in Soa Paulo bent of op een besneeuwde begraafplaats in New York, het ziet er allemaal even goed uit. En juist die afwisseling van omgeving tijdens het spelen zorgt ervoor dat Max Payne niet snel gaat vervelen en dat een tweede keer doorspelen allerminst saai is.



Wel hadden we een klein kritiekpuntje. Zo valt je personage als een slappe vaatdoek uiteen als je tijdens de Bullet Time een obstakel raakt wat toch erg storend kan zijn. Zo hebben we meerdere keren meegemaakt dat Max doelloos op de grond lag de spartelen terwijl onze vijanden vrolijk doorgingen met schieten en wij dus opnieuw konden begin bij een checkpoint. Ook als je geen obstakel raakt duurt het even voordat Max weer op zijn eigen benen staat wat hier en daar, om het maar even zacht uit te drukken, toch niet erg handig is.

Geluid


Alle personages zijn goed ingesproken en trekken je ook daadwerkelijk mee in het verhaal. Waar we stiekem toch wel een beetje op hadden gehoopt was dat de realistische mondbewegingen, die we ook bij L.A. Noire hadden gezien, ook in dit spel zouden zitten. Helaas was dit niet het geval maar ook zonder deze moderne technieken ziet het er voor deze tijd nog prima uit.



Het spel kent ook een heerlijke duistere achtergrondmuziek die je vooral aan het begin van het hoofdverhaal te horen krijgt. Naarmate het verhaal vordert en Max weer de "oude" wordt verandert de muziek naar een wat vrolijker deuntje. Ook kan je aan de muziek horen of dat er vijanden in de buurt zijn wat erg handig is op een wat lastiger niveau. Zo zal de muziek overgaan naar een rustig deuntje als alle vijanden zijn uitgeschakeld.

Tijden de filmpjes horen we Max gewoon praten, maar ook in derde persoon. Zo worden we meegezogen in de gedachte van Max en kom jij als speler dingen te weten die je normaal gesproken nooit te weten zou zijn gekomen.