Review: Max Payne 3

Max is back

Wie Rockstar zegt, zegt automatisch Grand Theft Auto. Maar GTA is lang niet de enige serie die Rockstar groot heeft gemaakt. In 2001 zag het eerste deel van de Max-Payne serie het licht. Iedereen was razend enthousiast want, zoals Rockstar vaak doet, zat er ook in dit spel een nieuw gameplay element genaamd bullettime wat uit de film the Matrix was overgenomen. Al springend naar je vijand toe vertraagde de tijd zolang Max zich in de lucht bevond en kon je op je gemak met je vijanden afrekenen. Dit spel scoorde goed onder het gamende publiek en een vervolg liet niet lang op zich wachten. In November 2003 konden de Xbox bezitters weer lekker losgaan met Max Payne die ondertussen al een fenomeen was geworden in het gamers wereldje.

Review: Max Payne 3

Maar toen hield Rockstar er ineens mee op. Er werd geen nieuw deel meer aangekondigd van deze Matrix-achtige game, tot teleurstelling van veel gamers. Jaren gingen voorbij en net voordat iedereen de hoop had opgegeven kwam Rockstar met een aankondiging voor een derde deel in de Max Payne serie. Eindelijk kunnen we weer met onze favoriete agent de straten een stuk veiliger maken. Alleen is er één probleem, Max is geen agent meer…..

Max heeft zijn baan bij de NYPD (New York Police Department) als agent opgegeven en is verslaafd geraakt aan alcohol en pijnstillers. Hele dagen verschuilt hij zich in zijn appartement met een fles whiskey in zijn ene hand en een potje met pillen in zijn andere. Max is het einde zoek en heeft eigenlijk geen doel meer in zijn leven. Totdat zijn vriend Passos hem een baan als beveiliger aanbiedt in het zonnige Zuid-Afrika. Max wijst de baan in eerste instantie af, maar als hij later Anthony junior, de zoon van de maffiabaas van New York, vermoord is hij gedwongen om zover mogelijk van zijn woonplaats te vluchten en accepteert hij de baan die Passos hem heeft aangeboden.