3min

Tags in dit artikel

, , , , , , , ,

Assassino vs Assassino

Je ziet het steeds vaker, uitgevers worden verplicht om over een multiplayergedeelte te beschikken, terwijl sommige spellen dit helemaal niet nodig hebben. Sterker nog, bij sommige spellen wordt hierdoor juist minder aandacht besteed aan de singleplayer, of wordt deze zelfs volledig verziekt. Tot voor kort had ik hetzelfde gevoel bij Assassin’s Creed. Met de komst van Brotherhood werd voor het eerst de multiplayer geïntroduceerd en het resultaat was dat de singleplayer veel kritiek kreeg.

Maar eerlijk gezegd is de multiplayer van Assassin’s Creed uniek in zijn soort. Natuurlijk zien we ook hier weer de succesvolle deathmatch-, capture the flag- en domination-spin offs terug, maar de gameplay is aanzienlijk anders. Normaal gesproken draait het bij de multiplayer erom wie zo snel en bruut mogelijk zijn tegenstander kan uitschakelen. Bij dit spel niet. Stealth is juist één van de belangrijkste aspecten van de gehele multiplayer. Je zult zien, hoe meer geduld je hebt, hoe beter je zal presteren.


Zo moet jouw personage een vijand die als doel is gegeven uitschakelen. Hoe dichter je bij deze speler in de buurt komt, hoe harder je hartslag begint te kloppen. Vanaf dit moment is het opletten geblazen. Je vijandelijk doel kan zich namelijk camoufleren door tussen andere mensen te gaan staan die er hetzelfde uit zien als hem. Je moet dus opletten welke persoon van deze groep menselijk reageert. Hiermee bedoel ik dat je moet opletten welke persoon anders reageert dan de A.I. van de NPC’s. Een kleine tik tegen de linker stick, die ervoor zorgt dat je personage een snelle draai maakt, kan er al voor zorgen dat je gezien wordt. Het is dan de bedoeling om die speler zo geruisloos mogelijk om te leggen. Hoe beter je dit doet, hoe meer experience points (XP) je krijgt.

Andersom kan het ook zo zijn dat jij het doel bent. Je moet dan juist proberen zo natuurlijk mogelijk te bewegen. Loopt je achtervolger dan voorbij, dan kan je hem tijdelijk uitschakelen door hem een flinke klap tegen zijn hoofd te geven. Ben je echter gezien, dan is het rennen geblazen. Hoe beter je bent in freerunnen, hoe makkelijker je deze achtervolger kan afschudden. Ook kan je bepaalde deuren achter je dichtslaan, zodat je achtervolger een flink stuk moet omrennen, zodat jij alle tijd hebt om te ontsnappen.


Op zich is de multiplayer leuk bedacht, maar een groot succes zal het nooit worden, daarvoor is het gewoon te kleinschalig en te simpel. Het is zeker een leuke toevoeging aan het spel, maar vergeleken met andere delen blijft het, op een paar nieuwe gamemodes na, behoorlijk hetzelfde. Ook dit spel van Ubisoft kent weer een multiplayercode, wat helaas weer kan worden gezien als geldklopperij want maar één persoon kan deze gebruiken voor toegang. Nadat je de singleplayer uit hebt gespeeld, zal je je misschien nog een paar uurtjes kunnen vermaken met de multiplayer, maar de meesten zullen liever nog een keer de singleplayer gaan spelen, omdat deze vele malen interessanter is.