3min

Tags in dit artikel

, , ,

Prestaties

We hebben uiteraard ook getest hoe de TP-Link EAP225, EAP245 en EAP330 het doen in onze testomgeving. Let wel, bij dit soort producten gaat het niet zozeer om de totale throughput die je kunt realiseren en eigenlijk ook niet meteen om het bereik. Heb je meer nodig, dan kun je er immers altijd een access point bij plaatsen. Je moet ook niet verwachten dat je met een enkel access point een volledig kantoorpand kunt voorzien van wifi. De mogelijkheden zoals hierboven besproken zijn veel belangrijker. Maar goed, om toch iets te kunnen zeggen over de prestaties van de drie access points, hebben we eerst gekeken wat de maximale throughput is in nagenoeg ideale omstandigheden (wel in een ‘vuile’ omgeving overigens). We gebruiken iperf/jperf om de throughput te meten op een meter of 2,5/3. We gebruiken hier verder een laptop voor met een Intel Wireless-AC 7260 wifi-adapter. Deze heeft twee antenne-aansluitingen, dus je zou wellicht denken dat de modellen met drie antennes (EAP245 en EAP330) zich hier niet kunnen onderscheiden. Niets is echter minder waar. Waar we met de EAP225 een throughput halen van 350 Mbps, komen we bij de EAP245 en EAP330 tot boven de 400 Mbps. De antennes die in deze modellen zitten, zijn dan ook beduidend krachtiger (de gain is hoger).

Praktijktest

Als we kijken naar de prestaties in onze praktijktest, waarbij we verspreid door een huis op vaste plaatsen metingen doen met behulp van iperf/jperf, dan zien we dat de EAP330 het op grote afstand het best doet. Op de eerste verdieping (recht boven het access point op de begane grond) ontlopen de drie access points elkaar nog niet zo heel veel. We noteren scores van om en nabij de 300 Mbps. Daar is niets mis mee. Op de tweede verdieping vallen de scores zoals gebruikelijk fors terug. Dat komt doordat het signaal dan door een isolatielaag moet waar aluminiumfolie in is verwerkt. Toch haalt de EAP330 daar nog 14 Mbps, een prima score op basis van eerdere ervaringen. De andere twee komen op 5-8 Mbps uit. Dat is een normale score. Er zijn ook behoorlijk wat apparaten die we getest hebben die hier helemaal geen score noteren, omdat het signaal te zwak is.

Geen zero-handoff

Een ding waar je rekening mee moet houden bij de EAP’s van TP-Link is dat zero-handoff niet wordt ondersteund. Feitelijk is dit een roaming-protocol dat ervoor zorgt dat clients door de verschillende access points aan elkaar worden overgedragen. Zeker als je de access points behoorlijk dicht op elkaar zet, is dat handig. Zo weet je zeker dat iedere client altijd verbindt met het beste access point. We hebben ook even getest hoe de access points omgaan met onze Nokia 8 smartphone en met de eerder genoemde laptop. Daarbij is het meteen duidelijk dat het nogal uitmaakt welke client je gebruikt, of het ontbreken van zero-handoff problematisch is. De smartphone pakt snel het sterkere signaal op als we rond gaan lopen, de laptop blijft zo lang mogelijk vasthouden aan het access point waarmee hij initieel verbinding maakt. In dat laatste geval hou je geen bijster goede verbinding over, bij de smartphone heb je zero-handoff eigenlijk niet nodig.