Vorige week kondigde Nvidia aan dat het fors zou investeren in Intel om een forse aandeelhouder te worden in het noodlijdende bedrijf. Nog opmerkelijker is dat de twee chipreuzen gaan samenwerken om gezamenlijk ontwikkelde pc-chips en datacenterproducten te leveren. Er staan grote veranderingen te wachten, zowel binnen Intel zelf als binnen de chipindustrie in het algemeen, nu ‘Chipzilla’ niet langer alleen staat in zijn strijd om te overleven.
Intel verkoopt 17 procent van zichzelf voor 5 miljard dollar aan Nvidia, nadat het al 10 procent aan de Amerikaanse overheid heeft verkocht voor 8,9 miljard dollar. Samen stellen de investeringen veel meer voor dan de geldwaarde: ze vergroten de capaciteit van Intel om te concurreren in markten waar het bedrijf het moeilijk heeft en geven aan waar de potentiële toekomst van Intel ligt. Zo vereist de investering van de regering-Trump dat Intel ten minste 51 procent van zijn foundry-activiteiten behoudt. AMD had een dergelijke verplichting niet toen het in 2009 GlobalFoundries als noodgreep afsplitste, waardoor het zijn overheadkosten aanzienlijk kon verminderen en een lichtvoetig bedrijf werd. Als het dat toen niet had gedaan, was de heropleving van AMD onder Lisa Su misschien niet mogelijk geweest.
Niettemin is de weg die Intel heeft afgelegd heel anders. Er is ons herhaaldelijk verteld hoe nauw de band tussen Intel als chipontwerper en Intel als foundry is (zeer nauw, zo stelt men). Dit betekent dat Intel elders zijn verliezen moet beperken, wat heeft geleid tot de deal met Nvidia die we vorige week hebben gezien. In plaats van te proberen te concurreren met de AI-gigant, sluit Intel zich bij hem aan. Toekomstige producten voor zowel client- als datacenterapparaten zullen worden uitgerust met Intel+Nvidia-combinaties, waarschijnlijk ontworpen om de voordelen van x86 en CUDA, de softwarestack waarop Nvidia zijn imperium heeft gebouwd, te versterken.
Een sterk duo
Hoe dominant Nvidia ook is op het gebied van AI-infrastructuur, de klanten ervan (vooral de paar grote die echt belangrijk zijn voor de winst van Nvidia) zijn juist van plan om te diversifiëren. De monolithische, met Nvidia opgevulde “AI-fabrieken” die de kern van de activiteiten van het bedrijf vormen, worden op dit moment gebouwd, maar tegelijkertijd worden er plannen opgesteld om de noodzaak ervan weg te nemen. AWS, Google Cloud, OpenAI en nu ook Microsoft hebben AI-chips gebouwd of zijn daarmee bezig, waardoor de behoefte aan Nvidia afneemt en de voorsprong die Nvidia heeft opgebouwd, wordt aangevochten.
Het scenario van Intel is complexer dan dat van Nvidia, in ieder geval wat producten voor datacenters betreft. Hoewel de inkomsten van Intel uit de verkoop van Xeon-chips lager zijn dan die van AMD’s Epyc, blijft het marktaandeel van Intel relatief stabiel. Het grote voordeel van het feit dat Intel een van de twee enige betekenisvolle x86-licentiehouders is, is dat er zo goed als geen keuze is. ARM in het datacenter vervangt x86 niet, maar is slechts een aanvulling. In deze stabiele markt van datacenters in alle soorten en maten is een combinatie van Intel en Nvidia wellicht de juiste mix van x86-bekendheid en AI-kracht om zelfs de meest bescheiden colocaties om te vormen tot AI-fabriekjes.
Aan de client-zijde zal Intel wellicht nog meer moeilijke keuzes moeten maken. Het schrappen van Arc, het prille GPU-project van Intel, zou geen weg terug bieden om ooit te concurreren met Nvidia. De aandacht zou dan alleen nog uitgaan naar CPU-architectuur, waardoor het bereik van het Intel-domein beperkt zou blijven. AMD heeft nog steeds zowel CPU- als GPU-kaarten in handen, met de bijbehorende inkomsten. Hyperscalers zouden naar verluidt vertrouwen op AMD’s Instinct GPU’s om als interne uitdager van Nvidia-hardware te fungeren, naast eventuele zelf ontworpen chips. Met de deal en naderende integratie tussen Intel en Nvidia zouden dergelijke initiatieven minder aantrekkelijk kunnen worden. AMD zou kunnen overwegen om samen te werken met een andere chipspeler om de groei aan de GPU-kant te stimuleren; zou Qualcomm een optie zijn? Dat is in ieder geval wat voormalig Intel-werknemer en huidig analist Ryan Shrout suggereert.
NVLink heeft hulp nodig
Nvidia wil het bereik van NVLink vergroten met NVLink Fusion, een interconnecttechnologie die de communicatie tussen chips radicaal versnelt. Intel volgt Marvell Technology en MediaTek in de toepassing ervan. Intel is echter niet alleen een partner van Nvidia (zoals vrijwel elk techbedrijf tegenwoordig), maar heeft nu ook een groot belang bij het zo levensvatbaar mogelijk maken van NVLink. Ethernet blijft de favoriete technologie voor AI-toepassingen, behalve de meest gespecialiseerde en grootschalige. Interconnectiviteit op basis van Ethernet is flexibeler dan bij NVLink, ondanks de nadelen op het gebied van bandbreedte en latency. Een impuls van Intel om samen met Nvidia ‘co-engineered’ en gezamenlijk verpakte oplossingen te leveren, zou misschien voldoende zijn om hier een betekenisvollere impact te hebben met NVLink.
Dit hangt allemaal af van wat Intel precies van plan is te doen met zijn nieuwe partners. Als het helemaal voor Nvidia gaat, zou dit ertoe kunnen leiden dat Nvidia in Intels foundry een alternatief voor TSMC vindt en ook chips ontwerpt die zowel CPU als GPU in één package integreren. Dit zou Nvidia en Intel nauw met elkaar verbinden, en is daarom iets wat geen van beide partijen op korte termijn zomaar zou doen of kan klaarspelen. In plaats daarvan heeft Intel zijn voortbestaan op korte tot middellange termijn veiliggesteld. Het moet nu beslissen over zijn toekomst op de lange termijn, als dat al niet is bepaald door zijn nieuwe aandeelhouders.
Lees ook: Nvidia investeert 5 miljard dollar in Intel voor gezamenlijke chips