3min

Tags in dit artikel

De CeBIT-trip van dit jaar lijkt voorspelbaar te worden. Net als vorig jaar is dag vier een halve dag geworden. Dag drie wordt door het voltallige team pas rond een uur of drie ’s nachts afgesloten. Om zeven uur schijnen er wel wat wekkers afgegaan te zijn, maar de meesten weten zelfs niet meer dat ze hem uitgezet hebben. Pas tegen twaalven vertrekken we vanuit het huisje en komen we tegen half twee aan in Hannover. Dat is een nieuw record, want vorig jaar waren we er op dag vier rond een uur of twaalf.

Vandaag hebben we diverse stands bezocht en de samenstellingen van de teams iets veranderd. De Shin-man en ondergetekende bezochten de security-hal, hadden een afspraak bij Roccat en ging daarnaast op zoek naar het verloren schrijfblok van ondergetekende waarin alle geheime aantekeningen stonden. Na het halve terrein afgelopen te hebben, bleek het blok uiteindelijk gewoon bij de bar in het perscentrum te liggen. Oh ja, tussendoor deden ze ook nog even mee aan een prijsvraag bij Trend Micro:


De Boss-man en de Ho-man gingen bij AMD, SuperTalent en bezochten nogmaals wat andere stands voor wat zakelijke afspraken. Tegelijkertijd bezochten de Ken-man en de .info-man Sapphire, Team en Scythe geweest. Zoals gezegd hadden we maar een halve dag, waardoor de rest van de tijd in het perscentrum werd doorgebracht. Overigens, vorig jaar hadden we al een heel zielige stand gevonden van Digital Storage HK Ltd., maar de stand die we dit jaar zagen spande toch wel de kroon, er was zelfs geen vertegenwoordiger aanwezig.


De Shin-man en ondergetekende hadden om een uurtje of half vijf al een maaltijd weggetikt. Omdat we besloten hadden om tot sluitingstijd van het perscentrum door te werken aan artikelen moesten de anderen ook nog gaan eten. Als eerste vertrokken de Boss-man en de Ho-man. Toen ondergetekende op een gegeven moment wat te drinken wilde halen ontdekte hij echter dat het restaurant in het perscentrum gesloten was. Navraag leerde dat de de Boss-man en de Ho-man waren gaan eten in het Cosmopolitan-restaurant, het meest luxe restaurant op het beursterrein. En dan hebben we het over 3,90 voor een biertje en/of een colaatje.

Tegelijkertijd vertrokken ook de Ken-man en de .info-man voor een hapje te eten. Toen iedereen weer terugkwam waren de Boss-man en de Ho-man 40 euro per persoon lichter voor wat culinaire hapjes. De Ken-man en de .info-man hadden echter om de hoek een Imbiss gevonden alwaar ze voor zes euro per persoon een schnitzel met patat achter de kiezen hadden gestopt.


Op de terugweg konden we nog even genieten van de Boss-man zijn voorbeeldige rijstijl en fantastische talenkennis. Bij het tanken vroeg hij de anderen wat nummer negen in het Duits was. Nadat iedereen het correcte "Neun" had genoemd, riep de Boss-man dat hij "Poemp Nain" wilde afrekenen.

Anyways, alle mooie verhalen ten spijt, dag vier van deze trip zal de boeken ingaan als de dag waarop de Ho-man en de Boss-man totaal los gingen en op elke hoek een dame voor de camera trokken. Of het uit frustratie of uit pure wanhoop was zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar heel kieskeurig waren de heren niet meer. De resultaten vind je hieronder.