4min

In de IT is het woord ‘hyperconverged’ een aantrekkelijke belofte. Het idee om verschillende onderdelen samen te brengen in één enkele entiteit zorgt voor operationele harmonie, minder beheerlast, inzicht, kostenefficiëntie, een snellere time-to-market en betere prestaties. Als dit op de juiste wijze in de praktijk wordt gebracht, is er in principe geen vuiltje aan de lucht. Daarom hebben we vandaag de dag ook de behoefte aan het laten samenvloeien van IT-systemen.

Een voorbeeld: in de jaren 2010 hielp Hyper Converged Infrastructure (HCI), IT-teams om de wildgroei van technologieën tegen te gaan. Dat deed de 3-tier architectuur (storage, netwerk, compute) van weleer instorten. Organisaties die gebukt gingen onder dure oplossingen kregen toegang tot een afgeslankt alternatief waarbij die drie elementen werden gecombineerd in één machine. Dat resulteerde in snellere datacentra, eenvoudigere operaties via één beheeromgeving, minder vloeroppervlak, minder koolstofuitstoot, geen wirwar aan kabels en een vrije hardwarekeuze.

Hybride multi-cloud eenvoudig maken

Nu is het tijd voor een nieuwe vorm van convergentie: ditmaal voor de verschillende platformen waarop vandaag onze IT-operaties draaien en die zoveel complexiteit, kosten en chaos veroorzaken. Kortom: we hebben een manier nodig om hybride multi-cloud eenvoudig te maken en klanten in staat te stellen zich te concentreren op het behalen van hun doelstellingen. Dat platform vergt flexibiliteit en moet daarom voorzien in de behoefte om open en zo compleet mogelijk te zijn, met een grote hoeveelheid aan datadiensten die elke applicatie – waar dan ook – kunnen draaien en beheren.

Deze complexiteit is ontstaan met een goede reden. Een nieuwe architectuur, cloud computing, brengt een aantrekkelijk alternatief voor de on-premises status quo. Bedrijven ontdekken dat zij met de public cloud de implementatietijd kunnen verkorten, kosten kunnen verlagen, gemakkelijk nieuwe ideeën kunnen uitproberen in een gevirtualiseerde sandbox, toegang hebben tot elastische IT-resources en geen tijd kwijt zijn aan patches en updates. Maar de public cloud is niet voor iedereen weggelegd.

Waarom niet? Omdat sommige bedrijven bang zijn dat ze aan wetten, voorschriften of beveiligingsproblemen worden blootgesteld, of omdat sommige workloads gewoon heel riskant zijn om te verplaatsen. Daarom hebben veel organisaties besloten om ze te laten staan of hebben ze omgevingen gemoderniseerd tot private clouds met hoge virtualisatieniveaus om de kosten te drukken en het servergebruik te verhogen. Anderen werken met co-locatie of outsourcing partners om toegang te krijgen tot geavanceerde systemen en gekwalificeerde mensen. Ze onderzoeken misschien nog meer toepassingen zoals edge computing om compute en opslag dicht bij gedistribueerde applicaties te brengen om zo de prestaties te verbeteren. Vandaag de dag is het resultaat van dit alles de dominantie van hybride IT: workloads draaien op passende systemen waaruit organisaties de voortvloeiende verschillende diensten zo goed mogelijk moeten beheren.

IT staat nooit stil

Natuurlijk zeggen sommige fanatiekelingen dat ze deze complexiteit moeten opgeven en voor cloud-first moeten gaan. Weinig volwassen bedrijven zien daar heil in. Het is zelfs zo dat veel zelfverklaarde cloud-first-organisaties inmiddels zijn teruggevallen op een vorm van realpolitik. Dat betekent dat het geschetste idealistische beeld toch plaatsmaakt voor een meer praktische aanpak, net zoals mainframes na de opkomst van client/server decennialang in ondernemingen bleven bestaan. IT staat nooit stil.

Daarom hebben we een aanpak nodig waarmee CIO’s de onderliggende complexiteit van al die ontwikkelingen met betrekking tot de IT-omgeving kunnen omarmen: een soort superplatform dat alles omvat. Het is in feite een nieuwe vorm van convergence die IT helpt om de snelle toename te managen van IT-platformen, data, operationele architecturen en security-modellen.

We hebben een manier nodig om al deze platformen te beheren en snel modellen toe te passen die IT een afstandsbediening geven waarmee workloads gemakkelijk kunnen worden gevisualiseerd, beheerd en uitgewisseld via virtualisatie, automatisering en management consoles. We hebben een eenvoudige manier nodig om clouds te bouwen, te bedienen, te consumeren en te besturen. Wat we kortom nodig hebben, is “New Hyperconvergence”: IT-hubs die de orde herstellen en ervoor zorgen dat onze keuzevrijheid wordt beschermd. De tools om dit te doen zijn al in opkomst. Ze halen de controle weg van de unieke platforms om beheerders een 360-graden overzicht van de activiteiten te bieden, waarbij de onderliggende complexiteit wordt ontleed om alleen datgene aan het licht te brengen wat nodig is. Op deze manier heeft IT de controle op hoog niveau door resources toe te wijzen waar ze nodig zijn, capaciteit te plannen, workloads van platform naar platform te verplaatsen, enzovoort.

De nieuwe convergentie-golf

Cloud-orkestratie is niet eenvoudig, maar succesvolle implementaties verhullen die onderliggende complexiteit, net zoals virtualisatie en containers de complexiteit verhullen van het draaien van meerdere besturingssystemen of workloads op dezelfde hardware. Ooit sprak men over ‘Martini computing’: ‘anytime, anyplace, anywhere’ toegang hebben tot IT-diensten, zoals de tv-reclame van het drankje klonk. Vandaag is dat volledig haalbaar en kunnen we onze applicaties beheersbaar en veilig maken bij goede prestaties, ongeacht waar ze staan. Als uw organisatie tot de meerderheid van bedrijven behoort die in de loop der tijd meerdere IT-platformen hebben opgebouwd, dan is het raadzaam om naar de nieuwe convergentie-golf te kijken en uw IT-zaken op orde te brengen en de regie terug te pakken.

Dit is een ingezonden bijdrage van Nutanix. Via deze link vind je meer informatie over de mogelijkheden van het bedrijf.