Review: Coolermaster Hyper 612S

Uiterlijk en installatie

Uiterlijk

Het eerste wat opvalt aan de Coolermaster Hyper 612S is zijn grootte. Ook het gewicht van rond de één kilogram is niet mis. Het koelblok van de Hyper 612S heeft een kubusvorm en is erg breed van stuk.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld de NH-D14 van Noctua, waar er twee koeltorens zijn, is het koelblok één geheel.



Met een hoogte van 163 mm is de Hyper 612S wel iets hoger dan de meeste high-endprocessorkoelers: deze moeten het namelijk vaak met een hoogte van rond de 158 mm doen. Mocht je dus de Hyper 612S aan willen schaffen, zorg er dan voor dat hij in je behuizing past.



De 612S heeft een heatbase van koper waar de zes koperen heatpipes doorheen lopen. In tegenstelling tot enkele nieuwere processorkoelers van Coolermaster maakt de 612S niet gebruik van de nieuwe CDC-technogologie, waarbij de heatpipes direct contact maken met de processor.



Boven deze samenval van heatpipes zit nog een klein aluminium koelblok. Dit biedt net dat beetje extra koelcapaciteit die de koeler in het topsegment plaatst.

Bij de Hyper 612S wordt al een doorzichtige zwarte 120 mm-ventilator geleverd. Deze 120 mm-ventilator is niet PWM-gestuurd, wat wel het geval is bij vele andere koelers. In plaats daarvan levert Coolermaster dus de weerstand die de maximumrotatiesnelheid van 1300 RPM naar maximaal 900 RPM brengt.

Gezien de omvang van de Hyper 612S was het wellicht ook wel gelukt om een 140 mm-ventilator te installeren. Deze zou met dezelfde rotatiesnelheid wellicht nog wat meer lucht kunnen verplaatsen.

Indien gewenst is het dus mogelijk om nog een tweede ventilator te installeren. Coolermaster levert hiervoor standaard al de bevestigingsmaterialen.



De ventilator zit niet met de gebruikelijke dunnen metalen clips vast, maar met een ander ontwerp bedacht door Coolermaster. Hierbij wordt er gebruik gemaakt van kunststof opzetstukjes die aan de ventilator moeten worden geschroefd. Aan deze bevestiging zitten ook al rubberen dempers zodat de ventilator beter op zijn plek blijft en dat er geen hinderlijke tonen door resonantie ontstaan. Al met al ziet het er verzorgd uit.

Installatie

De eerste stap is het bevestigen van de twee beugels aan het koellichaam zelf. Dit gaat redelijk simpel aan de hand van twee schroeven. Deze beugels hebben aan de uiteindes haaks een stuk schroefdraad zitten. Deze moet even uitgelijnd worden met de bevestigingsgaten waartussen nog enkele rubberen opzetstukjes geplaatst moeten worden die dienen voor een een gelijkmatige druk en de preventie van kortsluiting.



Het grote gewicht van bijna één kilogram zorgt ervoor dat er een backplate gebruikt moet worden. De uiteindes van het schroefdraad steken nu aan de achterkant van het moederbord uit waardoor ze vastgeschroefd kunnen worden met de bijgeleverde moeren. Coolermaster levert nog een opzetstukje mee voor je schroevendraaier waarmee je de moeren mee aan kan draaien.



Al met al zit het geheel op deze manier stevig vast. Het uitlijnen en tegelijk de stand behouden om de moeren aan te draaien is even een punt van aandacht, maar het is niet iets dat zorgt voor grote moeilijkheden.

Vergeet trouwens niet om het folie te verwijderen van de heatbase.



Let wel op dat een deel van de koeler en de ventilator bij veel moederborden de eerste geheugensloten overlappen. Welke precies is afhankelijk van het moederbord, maar bij een Crosshair IV Formula zijn het de eerste drie. Hierdoor is het niet mogelijk werkgeheugen met heel grote heatspreaders te installeren. Kleine heatspreaders, die een beetje uitsteken, zijn geen probleem. In principe komt dit ‘probleem’ voor bij alle soortgelijk towerkoelers.