3min

Tags in dit artikel

, , , ,

Graphics en Geluid

Veel mensen dachten dat GTA IV de lat grafisch naar een nieuwe hoogte zou brengen. Dit is helaas niet het geval, maar dat zou ook niet mogelijk zijn met een dergelijk grote open stad die zonder laadtijden tussen de eilanden in beeld wordt gebracht. Toch is GTA IV op grafisch gebied absoluut niet lelijk te noemen. Het verschil met GTA San Andreas is enorm en het spel zet wel een nieuwe lat voor graphics in een freeroaminggame.



De stad ziet er erg realistisch uit. De textures ogen erg scherp en passen prima in de sfeer van de stad, geen rare "plastic" objecten zoals we in bijvoorbeeld Crysis tegenkomen. De grauwe grijze en "harde" uitstraling van GTA IV past perfect bij de game. De weersomstandigheden zorgen voor nog meer sfeer. Een ondergaande zon, in combinatie met regen zorgt voor prachtige weerspiegelingen. Heb je geen zin om op regen te wachten, dan zoek je gewoon het strand op. Het water is het meest realistische wat ik tot nu toe heb gezien. De reflecties en het gedrag zijn echt perfect te noemen. Dit geldt tevens voor de animaties van de personages. Move over "Ragdoll-physics", welkom "Euphoria". Deze nieuwe animatie-engine zorgt voor realistisch gedrag van alle personages. Niet langer reageren de NPC’s passief op alles wat hun aangedaan wordt, maar ze proberen nu er ook iets aan te doen. Als ze vallen proberen ze zichzelf op te vangen, niet langer vallen ze plat op de grond. De Euphoria-techniek draagt overduidelijk zijn steentje bij aan de realistische gameplay door bewegingen te produceren die natuurlijk, echt en niet-voorgeprogrammeerd overkomen.



De auto’s kennen tevens stuk voor stuk erg veel detail, het schademodel dat de RAGE-engine tevoorschijn tovert is echt revolutionair. Er zijn zoveel verschillende plekken en gradaties van schade, en er is niets voorgeprogrammeerd. Ram je een auto met je linkervoorkant, dan deukt deze kant in en kan je een afwijking naar links krijgen. Rol je over de kop met de auto, dan gaat je dak stuk en komen er krassen en deuken in. Heb je een politieauto, dan gaan je zwaailichten kapot, inclusief een vals klinkende sirene. Het is erg leuk om telkens weer schade te krijgen aan je auto op een nieuwe plek, waardoor je kunt zien hoeveel werk er in alle schademodellen heeft gezeten. Neem daarbij dat alles volledig in 3D is, inclusief motor, en je merkt wel dat GTA IV een stap verder is dan andere games in hetzelfde genre.



Qua geluid zit het weer helemaal snor met GTA IV. De bekende radiozenders uit GTA III zijn weer terug, met toevoeging van nog een hele lading nieuwe zenders, in totaal maar liefst 18 zenders. Het feit dat er meer dan 200 nummers op die zenders worden gespeeld, in willekeurige volgorde (in tegenstelling tot de vaste volgorde in de vorige GTA-games) en je zult nooit hetzelfde riedeltje horen op de radio.
De geluiden van de omgeving, de guns, de auto’s, de explosies… het is allemaal erg goed uitgevoerd. Niets klinkt nep of over-the-top. Ook het acteerwerk in de cutscenes is erg goed neergezet, en de voice-overs voelen goed aan en zetten geloofwaardige personages neer.