Review: Grand Theft Auto: Chinatown wars

Conclusie

Mijn DS lag alweer geruime tijd in de kast stof te happen, maar glimt inmiddels alweer als nieuw vanwege al het zweet van mijn handen. Rockstar Leeds heeft aangetoond dat de DS potentie heeft en is in vrijwel alle opzichten geslaagd in het succesvol overzetten van de GTA-franchise naar de DS. Enerzijds is Chinatown wars old-school-gaming, maar er zitten diverse nieuwe features in die we mogelijk in toekomstige console-versies van GTA terug kunnen gaan zien.

Grafisch gezien is dit spel top of the bill als we kijken naar het kunnen van de DS. Het geluid is wat dat betreft iets minder, maar zoals gezegd zijn dat ook de beperkingen van de DS. Toch zou ik graag zien dat meer uitgevers hun ontwikkelaars de vrijheid zouden geven om buiten de gebaande paden te denken en games voor de DS te maken waar gamers blij van worden. Ik stel voor dat ze dan eerst even Chinatown wars spelen en zelf ervaren hoe je dat succesvol doet.

Als je geen DS hebt en nooit behoefte hebt gehad er een te kopen, dan ga ik je niet aanraden om er een te kopen vanwege deze game. Dit spel heeft een enorme replaywaarde, maar als dit je ding is en je gaat daarna een andere DS-game spelen is dat in bijna alle gevallen een teleurstelling. Alleen een DS kopen voor deze game maakt het ook een duur spelletje, los betaal je er overigens nog geen 40 euro voor.

Heb je wel een DS, dan kun je deze game met een gerust hart aanschaffen. Heeft je vriendin, moeder, zusje of oma een DS, dan mag je hem vast wel voor een weekje of acht lenen. Hopelijk zijn ze tegen die tijd vergeten dat ze hem aan je uitgeleend hebben.