Review: Grand Theft Auto: Chinatown wars

Gameplay

Oke, ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, het is Rockstar gelukt. De complete GTA-ervaring is door de Rockstar-dames en -heren uit Leeds op een DS-cartridge gepropt. Direct aan het begin valt meteen op dat Rockstar de stijl en feel van GTA heeft weten om te zetten naar deze DS-versie. De look kun je nog het beste vergelijken met GTA II, maar dan in 3D. Maar meer over de grafische elementen straks, eerst wat over de gameplay.

De gameplay is in vrijwel alle opzichten te vergelijken met die van GTA IV, maar hier en daar met een twist. Als je GTA IV hebt gespeeld is het te gek om te zien hoe goed de stad omgezet is naar de DS. Je herkent echt plekjes waar je met Nico rondgelopen hebt, hoewel er hier en daar kleine straatjes anders zijn. De vrijheid is verder gewoon gelijk gebleven. Je loopt lekker rond in een levendige stad, pakt een auto en scheurt ermee weg. Niets nieuws dus, maar wel meer vrijheid dan welke DS-game je ook maar kan bieden.

De besturing is eventjes wennen, zeker als je een console-controller gewend bent. Gas geven en remmen gaat met de B en Y knop, de handrem is de rechter shoulderbutton. Het besturen met het D-pad is nog het meeste wennen, vooral het schuin lopen gaat lastig, omdat het D-pad niet zo soepel is. Maar goed, eenmaal onder de knie vlieg je door de stad, zoals je dat wellicht ook gedaan hebt in GTA IV. Gelukkig is er een driving-assist die je voertuig automatisch recht in een baan laat rijden, maar dat kun je ook uitzetten. Overigens laat elke wagen zich anders besturen. Er zijn weer enorm veel verschillende voertuigen in het spel, van vrachtwagens en taxi’s tot een formule-1-wagen, een tank en getunede wagens met neon.

Ik ga niets verklappen over de verhaallijn, die kent diverse leuke plotwendingen en verrassingen, maar via de eerste missies maak je kennis met het spelletje en de besturing ervan. Zo leer je omgaan met je auto, met wapens, interactie en diverse ander zaken. Ook leer je omgaan met je PDA.


Je PDA is toch wel een van de belangrijkste items in het spel en heeft dezelfde functies als de telefoon van Nico in GTA IV. Je PDA is tijdens het spelen altijd onderin beeld zichtbaar en geeft standaard de plattegrond van Liberty City aan met daarop de belangrijke plaatsen en eventueel een route. Je PDA herbergt echter ook je contactpersonen, zodat je snel naar ze toe kunt navigeren, je e-mailbox, je missiestatus, je statistieken en via je PDA kun je ook een multiplayersessie starten. De PDA laat zich bedienen als een moderne smartphone, je kunt met je vinger door het menu slepen en dingetjes aanklikken. Alles werkt zeer soepel en een stylus is niet per se nodig.


Je gebruikt het onderste scherm wat aanrakingsgevoelig is overigens voor nog veel meer dingetjes, waaronder diverse mini-games. Of Rockstar de overvloed aan allerlei koddige mini-games op de DS op de hak wilde nemen weet ik niet, maar ze maken de gameplay bijzonder leuk. Ik ga niet alles uit de doeken doen, maar zal een paar voorbeelden noemen.

De meeste auto’s laten zich niet zomaar stelen. Bij oude auto’s zul je een schroevendraaier in het contactslot moeten steken en die afwisselend met de klok mee of tegen de klok in moeten draaien. Bij modernere auto’s moet je een paneel losschroeven en twee draadjes aan elkaar verbinden. Moderne wagens moeten zelfs gehackt worden. Ook is het mogelijk om vuilnisbakken te doorzoeken op wapens. Je opent dan de bak en moet vervolgens zakken uit de bak slepen om het wapen tevoorschijn te toveren. Zo zijn er nog veel meer leuke mini-spelletjes in het spel terug te vinden, waaronder het maken van molotov-cocktails bij het tankstation, het tatoeëren van nieuwe triade-leden, het openbreken van sloten, het betalen van tolgeld en het in elkaar zetten van een wapen.


Terug naar de missies dan. Die zijn redelijk straight-forward. Steel daar een auto, leg hier iemand om, steek verderop een gebouw in de fik en ga zo maar door. Omdat het richten toch wel wat lastig is met het D-pad kun je een doel locken met de rechter shoulderbutton. Als je dan het D-pad bedient strafe je als het ware om je doel heen en is het kinderlijk eenvoudig om je doel uit te schakelen. Het wisselen tussen doelen gaat overigens iets lastiger, hiervoor moet je weer de linker shoulderbutton gebruiken. Aan wapens trouwens geen gebrek in GTA: Cw, van pistolen en shotguns tot mitrailleurs en een vlammenwerper. Ook zijn er weer granaten en molotov-cocktails. Het gooien van die dingen gaat ook via het touchscreen, je selecteert een granaat en vervolgens verschijnt er een cirkeltje, door je vinger op het schermpje te houden en een kant op te slepen bepaal je de boog van je worp. Dat werkt in principe niet slecht, maar in drukke situaties is het niet handig.

De totale verhaallijn met hoofdmissies gaat je ongeveer vijftien tot twintig uur zoet houden. Maar er zijn door Rockstar natuurlijk ook weer allerlei grappige side-missions bedacht. Belangrijkste daarvan is het handelen in drugs. Over de hele stad verspreid zijn diverse drugdealers te vinden. Sommigen willen bepaalde drugs kopen, andere verkopen een bepaalde soort. Door goed te kijken naar vraag en aanbod kun je flinke winsten maken. Daarnaast wordt je regelmatig getipt dat sommige dealers tegen spotprijzen van bepaalde soorten drugs af willen. Verder kun je je nog bezighouden met het kopen van kraskaartjes om prijzen te winnen of het slopen van beveiligingscamera’s.

Uiteraard kun je niet zomaar de boel op stelten zetten, de sterke arm der wet volgt je op de voet. Net als bij de andere GTA-games komen er meer agenten achter je aan naarmate je meer stennis schopt. Het afschudden van de politie gaat echte op een andere manier. Je kunt nog steeds proberen te ontsnappen, maar je kunt de politie nu ook uitschakelen. Tijdens een achtervolging kun je politieauto’s van de weg drukken en tegen andere auto’s of obstakels aan laten rijden. Als dat lukt dan hoor je een hilarisch geluidje van een kapotte sirene en valt er een achtervolger af. Voor elke wanted-ster moet je een auto uitschakelen. Heb je dus twee sterren, dan moet je eerst twee auto’s uitschakelen en dan nog een auto voor de overgebleven ster.