Review: NBA 2k10

Als vanouds…

Inleiding

Een nieuw seizoen, een nieuwe NBA 2k. Dit jaar maar liefst de tiende versie wat dan ook op het hoesje staat in de zin van ‘Tenth Anniversary’. Al jaren is de NBA 2k een toonaangevende serie als het op sport-games aankomt tezamen met EA sports. Eerstgenoemde wordt geroemd door de realiteit en schijnt meer een simulatie te zijn. Eens kijken of 2k haar titel kan verdedigen…

Laten we maar beginnen…

Xbox aan, DVD erin en kijken wat het is. Eerste wat opvalt zijn de lange laadtijden in het begin; het spel haalt van allerlei soorten informatie op. Zoals welke wedstrijden er vandaag gespeeld worden en real-time uitslagen. Het auto-saven duurt ook nog eens een zetje, maar als dit eenmaal klaar is werkt het menu vrij soepel. Je kan direct een potje spelen door te kiezen voor een ‘Quick Game’.

Zo gezegd, zo gedaan. Het laden gaat in dit geval al een stuk sneller. De teams worden voorgesteld en dit wordt leuk vergezeld met tal van reclame van onder andere T-mobile en Philips. In het begin lijkt het nogal druk te zijn, wat die Amerikanen wel vaker hebben met hun sporten, met al die kleuren, de spelers en al het geglim van de vloer. Storend was het na een tijdje gelukkig niet meer, maar het is wel anders dan een voetbalspel als Fifa.

De basisbesturing van NBA 2k10 is goed ingesteld en helpt je eenvoudig op weg. A voor passen, RT voor sprinten, X voor schieten en met LS loop je door het veld heen. Daar blijft het niet bij; er zijn tal van combo’s mogelijk voor bijvoorbeeld trucjes. Je moet ze alleen even onder de knie krijgen…
Daarnaast kan je schoten faken waardoor de aandacht van de tegenstander zich even verplaatst. Basketbal is en blijft een teamsport waardoor goede samenwerking voor mooie taferelen zorgt. Zo kan je met de juiste assist van je teamgenoot een prachtige dunk maken! Ziet er toch altijd leuk als je hem vervolgens nog een keer in de herhaling bekijkt.

De AI van de spelers is ook goed, al hebben ze soms wel domme fouten. Zo liep een speler een keer weer terug over de middellijn toen hij de bal had. Dat mag niet waardoor het andere team de bal kreeg. Ook staan ze bij een verdediging soms wel wat erg dicht bij elkaar, waardoor er gaten ontstaan. Dit is zowel bij je eigen team als de tegenstander.
Ook een pass is soms teveel van het goede waardoor je medespeler hem ruimschoots over je heen gooit.
Bovenstaande punten komen niet heel vaak voor, zodat het spel niet teveel bederft wordt.

Er zijn tal van camera-opties. Zo kan je het spelen alsof je naar de wedstrijd zelf kijkt op televisie, of je zit als een third-person achter de speler.

Plays?

Plays zijn er dit jaar ook weer in grote mate; maar liefst 24 verschillende soorten. Een aardige vermeerdering gezien er vorig jaar maar acht waren. Wat is een ‘play’ zullen sommige lezers denken. Een ‘play’ is een manoeuvre die je samen met je team opzet om een bepaald doel te bereiken. Zo wordt er bij een ‘screen’ gezorgd dat de weg vrij is voor de persoon die de bal heeft. Let wel op dat je al deze keuzes moet doorbladeren. In het begin is het nog wel moeilijk om te kijken welke play nu past bij de huidige wedstrijd. Soms gaat alles vliegensvlug waardoor je bal gemakkelijk gestolen kan worden omdat je je teveel focust op die play. Weet je echter de juiste play te selecteren op het juiste moment dan heeft de tegenstander het nakijken. Wederom een aspect dat zich vooral richt op de ervaren basketbal/2k-speler.