Review: NZXT H2

Exterieur

Zoals eerder vermeld is de H2 van NZXT verkrijgbaar in de kleuren wit en zwart. De kleur van het exterieur is identiek aan de kleur van het interieur. Wanneer je dus voor een zwarte behuizing kiest is de gehele structuur dan ook in het zwart vervaardigd. De kleur van overige componenten, zoals afdekplaatjes voor uitbreidingssloten en de bladen van ventilatoren, zijn daarentegen wit van kleur hetgeen een fraai contrast geeft. Voor een witte variant van de H2 geldt het omgekeerde wat betreft de kleursamenstelling.

Over het algemeen kan gesteld worden dat de H2 van NZXT strak is vormgegeven zonder al te veel details.

Zijkanten

Dat de behuizing over niet al te veel details beschikt met betrekking tot het exterieur wordt duidelijk wanneer we een blik werpen op de zijkanten van de behuizing.



Zowel de linker- en rechterzijkant bestaan uit een egaal oppervlak dat geen mogelijkheden biedt tot het plaatsen van ventilatoren. Dat is enigszins jammer als het aankomt op het nog beter koelen van de grafische kaart(en), gezien de behuizing gericht is op gamers.

Aan de binnenkant van de zijpanelen is foam aangebracht met een geluiddempende werking.

Voorkant

De voorkant is eveneens strak vormgegeven. Een deurtje, hoofdzakelijk gemaakt van aluminium (met uitzondering van de rest van de behuizing), draagt in hoofdzaak bij aan de strakke voorkant. Het deurtje is ook egaal vormgegeven en is aan de rand afgewerkt met een metallic sierlijstje. Er zijn een aantal inlaten gecreëerd rondom het deurtje om er voor te zorgen dat de ventilatoren lucht kunnen aanzuigen. Het beste resultaat wordt echter behaald met het deurtje volledig open. Overigens bevindt de indicator, die de status van het systeem weergeeft, zich in de rechter bovenhoek van dit deurtje.







Wanneer het deurtje, dat aan de binnenkant met foam is uitgerust en met magneten bevestigd is aan de behuizing, geopend wordt zien we een drietal 5,25 inch drive bays en twee ventilatoren. Zowel de drive bays als de ventilatoren zijn erg eenvoudig te demonteren. Voor de drive bays dient een schuifje naar links te worden geschoven waarna het afdekplaatje eenvoudig verwijderd kan worden. De ventilatoren kunnen met behulp van het naar binnen schuiven van twee klemmetjes verwijderd worden.





Wanneer deze ventilatoren verwijderd worden zien we echter een aangename verrassing. NZXT heeft namelijk gebruikgemaakt van een stukje PCB aan de behuizing en contactpunten op de ventilator om deze van stroom te kunnen voorzien. Zo hoeven de voedingskabels van de ventilator zelf niet gebruikt te worden hetgeen resulteert in minder kabels en dus een zogenaamd beter cable management.

Bovenkant

Op de bovenkant van de H2 vinden we allereerst de gebruikelijke knoppen om het systeem op te starten of te resetten in combinatie met verschillende aansluitingen. De H2 is uitgerust met aansluitingen voor uitgaande audio, een microfoon, één USB 3.0-aansluiting, drie USB 2.0-aansluitingen en een switch met drie standen om de snelheden van de ventilatoren aan te passen. De USB 3.0-aansluiting kan echter niet rechtstreeks worden aangesloten op het moederbord. Deze dient aangesloten te worden op het I/O-paneel van het moederbord hetgeen tot gevolg heeft dat de kabel aan de achterkant zichtbaar is. Dat is jammer, want het doet afbreuk aan de strakke afwerking van de behuizing.



Vlak boven deze knoppen en aansluitingen vinden we een afdekplaat voor een hot-swappable SATA-bay. Deze afdekplaat is uitgerust met een aantal lijnen en kan eenvoudig verwijderd worden door de bijbehorende knop naar voren te schuiven en het deksel op te tillen.





Aan het einde treffen we wederom dezelfde afdekplaat aan. Deze afdekplaat is echter uitgerust met een viertal magneten om het geheel op zijn plek te houden. Onder deze afdekplaat bevinden zich de ventilatiegaten waarachter een ventilator schuilgaat.

Achterkant

De achterkant van de H2 biedt allereerst in de linkerbovenhoek plaats aan een met rubber afgedekt gat om de eerder besproken kabel van de USB 3.0-aansluiting naar buiten te kunnen leiden.



Verder wordt de achterkant van de behuizing in beslag genomen door een ventilator, twee gaten voor de slangen van een systeem met waterkoeling, zeven uitbreidingssloten, een stel extra ventilatiegaten en ruimte voor het plaatsen van de voeding.

Overig

Onder de voeding is een stoffilter aanwezig, waardoor de voeding op twee verschillende wijzen gepositioneerd kan worden. Dankzij het stoffilter kan de ventilator van de voeding namelijk ook naar beneden worden gericht zonder dat daarbij dingen worden aangezogen die niet thuis horen in de voeding. Het stoffilter bij de voeding kan eenvoudig verwijderd en geïnstalleerd worden middels uit- en inschuiven. De twee ventilatoren aan de voorkant zijn eveneens uitgerust met deze stoffilters.







De behuizing rust verder op een negental rubberen strips, waarvan de meesten aan de rechterkant aanwezig zijn, om de H2 stevig op zijn plaats te laten staan.