Review: Samsung Galaxy Tab 10.1

Uiterlijk en gebruikservaring

Uiterlijk

De voorkant van de Galaxy Tab 10.1 is héél strak, zoals we van Honeycomb-tablets eigenlijk ook gewoon gewend zijn. Er zijn geen fysieke knoppen te vinden, in tegenstelling tot Android-telefoons. Google maakt met Honeycomb dankbaar gebruik van de aanwezige schermruimte en daarom zijn de fysieke knoppen niet langer gewenst. Hoe minder knoppen, hoe minder afleiding. Hoewel de voorkant niet goed opgewassen is tegen vette vingers en het na een tijdje gebruiken één grote zee van vlekken is, heb je hier weinig last van. De vingervlekken zijn eigenlijk alleen goed zichtbaar als het scherm uit staat of wordt bekeken vanuit een vrijwel onmogelijke kijkhoek.

Op de voorkant valt uiteraard het 10.1 inch-scherm het meeste op. Het gaat hier om een WXGA TFT-scherm met capacitieve invoer. Boven het scherm bevindt zich een lichtsensor en een camera welke als webcam kan functioneren. Deze camera heeft een opnameresolutie van 2 megapixel. Onder het scherm bevindt zich een grijs Samsung-logo.




De achterkant van de Galaxy Tab 10.1 is grotendeels opgebouwd uit -in ons geval- wit, stroef plastic. Ondanks het stroeve plastic ziet het er toch vrij gladjes uit. Dat houdt vaak ook in dat vingervlekken makkelijk blijven staan, ook in dit geval. Gelukkig is dit aan de achterkant van een apparaat niet zo’n probleem. Aan de bovenkant van de achterzijde is een strip van geborsteld aluminium te vinden. Hier zitten de cameralens en een led-flitser verwerkt. De camera aan deze zijde heeft een wat teleurstellende resolutie van 3 megapixel. Liever hadden we gezien dat Samsung aan de voorzijde een camera van VGA-resolutie had geplaatst, terwijl er aan de achterzijde een hogere resolutie te vinden zou zijn. 3 megapixel is in deze tijd aan de krappe kant. Echter, de grote concurrent van de Tab 10.1, de iPad 2, heeft een camera welke op de helft van deze resolutie opereert. Wat dat betreft doet Samsung het dus duidelijk beter.

De bovenzijde van de Tab 10.1 is voorzien van een aan/uit-schakelaar met daarnaast een volumeknop. Verder is er ook nog een jack-plug voor de meegeleverde headset of een koptelefoon. Daarnaast is -in het geval van een variant met 3G- ook nog een klepje voor een SIM-kaart te vinden.




De onderzijde herbergt slechts een dock-achtige aansluiting voor de USB-poort of eventuele accessoires zoals Samsung’s Keyboard Dock, dat los te koop is voor zo’n 70 euro.

De linker- en rechterzijde zijn niet voorzien van aansluitingen, maar bevatten wel beiden een kleine inkeping waarachter een grilletje te zien is. Hier zitten twee speakers, zodat de tablet stereogeluid kan uitsturen.



De achterzijde van de tablet is niet open te maken en er is helaas ook geen mogelijkheid tot het inbrengen van een SD-kaartje. Denk dus bij eventuele aanschaf goed na hoeveel opslagruimte je nodig hebt, mochten er al meerdere varianten uit zijn gebracht.

Gebruikservaring

Samsung heeft de Galaxy Tab 10.1 voorzien van Android-versie 3.1, Samsung liet ons weten dat Android-versie 3.2 nog niet op de planning staat. Het verschil tussen beide versies is echter vrij klein. We hebben onlangs ook nog nieuwe tablets op de markt zien komen met Android-versie 3.0, dus wat dat betreft is Samsung redelijk bij. Samsung heeft Android natuurlijk wederom aangepast met de eigen TouchWiz-skin. Echter lijkt er niet bijzonder veel aangepast te zijn ten opzichte van andere tablets met Honeycomb. Het gaat echt om subtiele wijzigingen van Samsung en voornamelijk veel eigen apps, widgets en hub’s.



De grootste verandering is de aanwezigheid van widgets op de achtergrond. Middels een klein pijltje in het midden van de onderste balk kan de gebruiker toegang krijgen tot deze widgets. Er zijn zes widgets, namelijk Taakbeheer, Agenda, Wereldklok, Pennotitie, Calculator en MP3-speler. Deze widgets kunnen van tijd tot tijd wel eens van pas komen, maar over het algemeen gezien is het een weinig pakkende toevoeging. Het was bijvoorbeeld al handiger geweest als alle widgets in één keer openspringen wanneer op het pijltje gedrukt wordt. Er kan nu slechts één widget tegelijk open staan.

Verdere wijzigingen kan men voornamelijk zoeken in kleurstellingen die gewijzigd zijn. In plaats van de donkere kleurstelling die Google graag hanteert bij zowel Gingerbread als Honeycomb heeft Samsung dan ook een veel lichter uiterlijk meegegeven aan het besturingssysteem. Persoonlijk ben ik meer een fan van Google’s interpretatie, dat zegt echter niet dat Samsung’s versie niet in de smaak is gevallen.



Qua gebruik werkt de Galaxy Tab 10.1 verder zoals alle Android-tablets. Voor een uitgebreidere bespreking van Android honeycomb kan je terecht bij de review van de Acer Iconia Tab.

Dualcore, maar toch niet snel

Gedurende het gebruik valt op dat de Galaxy Tab 10.1 niet altijd even responsief is. Dit kan overigens niet gezegd worden wanneer er bijvoorbeeld over het internet gesurft wordt, in dat geval is de Tab 10.1 zeer snel. Er blijken echter ook taken waar de Tab 10.1 minder goed mee overweg kan.

Android Honeycomb’s nieuwe manier om vlug van programma te wisselen middels de tweede knop in de onderste werkbalk kost de Tab 10.1 bijvoorbeeld vrij veel moeite. Wil je door de lijst met vensters heen scrollen, dan zal je opvallen dat dit zeer traag en stotterend zal verlopen. Ondanks een dualcore-processor heeft de Tab 10.1 dus toch moeite met het behandelen van sommige taken. Dit begint vooral op te vallen wanneer er meerdere programma’s openstaan.

Beeld

Het scherm van de Galaxy Tab 10.1 is niet iets dat we nog niet eerder gezien hebben. Door de verhoudingen gebruik je de tablet waarschijnlijk het liefste in landscape-mode, terwijl bijvoorbeeld de iPad 2 juist niet een echte voorkeur geniet.

Er zijn twee grote problemen met het scherm, het eerste is nog wel overkomelijk te noemen. Het scherm reageert niet altijd even goed op aanrakingen, voornamelijk bij vrij lichte aanrakingen volgt er geen reactie. Het houdt dus in dat het scherm altijd een aardige druk vereist, wat minder relaxt is, maar zoals gezegd niet onoverkomelijk.

Kom je echter in het buitenlicht met de Tab 10.1, dan zal er gelijk iets opvallen, of eigenlijk, juist niet. Het scherm blijkt namelijk zéér slecht te bekijken omdat het erg goed reflecteert. In fel daglicht blijkt de Tab 10.1 vrijwel onbruikbaar te zijn geworden. Hier hebben overigens vrijwel alle tablets van last van. In tegenstelling tot de smartphones is hier nog niet echt een goede oplossing voor gevonden.

Geluid

Qua geluid zit de boel wel snor, Samsung heeft twee speakers in de behuizing geplaatst en deze kunnen erg hard, zonder dat er gekraak waar te nemen is. Het geluid blijft helder kinken en is zeer acceptabel qua kwaliteit.

De Galaxy Tab 10.1 is om die reden een prima entertainment-systeem, ware het niet dat de gebruiker het scherm met enig tegenlicht bijna als spiegel kan gebruiken.