Een zelfrijdende auto is echter niet alleen maar afhankelijk van MEMS. Hij heeft ook ogen nodig om überhaupt te weten waar hij heen gaat en moet. We stappen dus ook even in een zelfrijdende auto om eens te kijken hoe deze dit doet. Hij maakt gebruik van gewone camera’s, voor het stereoscopische beeld dat nog het meest lijkt op wat wij zien. Dit heeft echter als nadeel dat het niet altijd even effectief is. Bij goede belichting kun je er een eind mee komen, maar in de mist of in het donker worden de beperkingen snel duidelijk.
Vandaar ook dat Bosch samen met TomTom ‘road radar signature’ heeft ontwikkeld. Dit maakt zoals de naam al aangeeft gebruik van data die uitgelezen wordt op basis van radarreflecties. Hiermee zie je weliswaar niet hoe alles er werkelijk uitziet, maar kunnen wel zelfs de kleinste veranderingen worden doorgegeven. Het onderscheid tussen de berm en de rijbaan is bijvoorbeeld goed zichtbaar. Een zelfrijdende auto is hierdoor bijvoorbeeld niet langer afhankelijk van de belijning om op zijn eigen baan te blijven.
Met alleen een ‘gewone’ camera en een enkele radaropstelling ben je er echter nog niet volgens Bosch. Het bedrijf heeft het over ‘surround sensing’. Hierbij wordt zowel voor als achter een long-range en mid-range radar aangebracht. Dit wordt vervolgens gekoppeld aan de eerder genoemde camera en enkele camera’s voor kortere afstand. Het geheel wordt afgemaakt met ultrasone sensors en lidar. Dat laatste is in de basis dezelfde technologie als radar, maar dan met lichtgolven in plaats van radiogolven. Hiermee is het mogelijk om een kaart van de omgeving te maken in 3D, waarbij verschillende hoogtes in verschillende kleuren worden weergegeven bijvoorbeeld.
De zelfrijdende auto waarin we mee hebben gereden, toont zowel een ‘gewoon’ beeld van de omgeving (boven) als een gebaseerd op radarreflecties.
Een voorbeeld: de zelfrijdende vrachtwagen
In een van de tenten van Bosch Mobility Experience treffen we een vrachtwagen die laat zijn hoe het transport van de toekomst plaats kan gaan vinden. In een virtuele omgeving zien we dat zaken zoals het aan- en afkoppelen uiteraard volledig automatisch gaan. Ook is de zelfrijdende vrachtwagen voorzien van geavanceerde detectiesystemen om gevaren tijdig te signaleren.
Verder toont Bosch hier het fenomeen platooning, een groep vrachtwagens die op een automatisch vastgestelde afstand van elkaar rijden en zo ook blijven rijden. Dit heeft als voordeel dat de auto’s achter de leider automatisch blijven volgen en minder energie verbruiken, omdat ze in de slipstream rijden. De voorste auto heeft hier ook een klein beetje voordeel van, omdat de vrachtwagen erachter de lucht ervan weerhoudt om achter de voorste weer te gaan ‘zuigen’. De voorste vrachtwagen wordt in het voorbeeld van Bosch betaald voor bewezen diensten op het moment dat het pelotonnetje opgebroken wordt. Dit is op zich logisch, omdat deze vrachtwagen meer arbeid levert dan de andere.
Platooning kan ervoor zorgen dat de doorstroming van het verkeer in zijn geheel een stuk soepeler verloopt, zeker in dichtbevolkte gebieden. Het is ook niet zo gek dat Rotterdam enige tijd geleden is gekozen om dit eens te laten zien in de praktijk. Verder wordt er ook minder energie verbruikt in totaal en kunnen vrachtwagens/chauffeurs langer doorrijden. Je kunt tussendoor als chauffeur immers even uitrusten. Dit levert ook de nodige economische voordelen op. Een bestemming die voorheen alleen met een overnachting bereikt kon worden zonder de wetten met betrekking tot de rustperioden te overschrijden, kan nu misschien net wel in een dag gehaald worden.
3 uur geleden
