Mogelijk komt er in de nabije toekomst een verwerkingsfabriek voor lithium naar Nederland. Dit alkalimetaal wordt onder andere gebruikt in medicijnen tegen depressies, maar het is bij het grote publiek voornamelijk bekend door de toepassing ervan in batterijen, bijvoorbeeld in elektrische auto’s, fietsen en telefoons. Lithium-ion batterijen (LIB) zijn dus een veelgebruikte stroombron voor miljoenen consumentenbatterijen. Over de afgelopen jaren zijn UPS-systemen (Uninterrupted Power Supply) met lithium-ion batterijen ook populair geworden in datacenters, vanwege de garantie van de uptime van bedrijfskritische apparatuur. Vergeleken met loodzuurbatterijen gaan lithium-ion batterijen twee tot drie keer langer mee en vergroten ze de flexibiliteit voor gebruik in kleinere locaties, mede door het kleinere formaat en het lagere gewicht. Ondanks deze voordelen zijn er ook twijfels over de kosten en het recyclen van lithium-ion batterijen. Maar wat moet je nu eigenlijk geloven? En waar moet je als datacenter operator allemaal op letten als je op zoek bent naar betere prestaties en stroomzekerheid? Hieronder staat een aantal veelvoorkomende fabels over lithium-ion batterijen op een rijtje.
Fabel 1 – “De meeste lithium-ion UPS-batterijen belanden op de vuilnisbelt”
Een aantal jaren geleden was dit waarschijnlijk wel het geval. Tegenwoordig maken steeds meer recyclingbedrijven gebruik van processen waarbij meer waardevolle elementen uit de batterijen worden teruggewonnen. Afvalbijproducten worden daarbij geminimaliseerd of geëlimineerd. Op deze manier wordt het duurzaam recyclen van lithium-ion batterijen een reële optie, en in sommige gevallen kan de waarde van de teruggewonnen elementen in de batterijen de totale kosten van het recyclingproces zelfs compenseren. Daarnaast wordt er in de huidige tijd ook van opdrachtgevers verwacht dat zij hun batterijen zoveel mogelijk recyclen.
Fabel 2 – “Het recycleproces van een lithium-ion batterij is inefficiënt”
De huidige recyclingprocessen voor lithium-ion batterijen zijn steeds beter geschikt om de meest waardevolle materialen van de batterijen, zoals kobalt, nikkel, lithium en mangaan, terug te winnen. Het chemische proces hydrometallurgie maakt gebruik van vloeibare oplossingen om metalen te scheiden van de ‘zwarte massa’ van geplette batterijmodules. Hierdoor kan tot 98 procent van de elementen uit de batterij worden teruggewonnen. Deze chemische scheiding zorgt er ook voor dat de materialen de gewenste zuiverheidsgraad bereiken die nodig is om er vervolgens nieuwe batterijen van te kunnen maken.
Fabel 3 – “Het is het geld niet waard om lithium-ion batterijen te recyclen”
De totale kosten voor recycling en transport worden gecompenseerd door de waarde van de materialen die worden teruggewonnen in lithium-ion batterijen. Een ander voordeel hiervan is dat fabrikanten gebruik kunnen maken van ‘urban mining’. Hierbij worden gerecyclede metalen gebruikt in plaats van metalen die uit de aarde worden gehaald. Hoe meer waardevolle materialen kunnen worden teruggewonnen, hoe meer geld er kan worden verdiend door ze weer te verkopen aan de toeleveringsketen.
Mochten er dus nog twijfels en misvattingen zijn over lithium-ion batterijen, dan zijn deze hopelijk bij deze weggenomen. De vele voordelen van de batterijen zorgen ervoor dat uptime en continue activiteiten voor IT-implementaties gegarandeerd kunnen worden – en dat op een duurzame manier. Operators hoeven uiteraard niet direct over te stappen op lithium-ion, maar kunnen dit ook geleidelijk aan doen door het mee te nemen in geplande vervangingsrondes.
Dit is een ingezonden bijdrage van Vertiv. Via deze link vind je meer informatie over de mogelijkheden van het bedrijf.
2 dagen geleden
Expert bijdrage
