Tim Wilson en Richard Rushing wilden de beveiliging van het draadloze netwerk binnen het Witte Huis eens goed testen. Uitkomst van deze test was dat volgens de twee bovengenoemde personen het netwerk vrij degelijk beveiligd is.
Nadat Rushing een uur rondgelopen had, waren de gegevens van 104 draadloze netwerken gevonden in de buurt van het Witte Huis. Bepakt met een grote antenne die uit de koffer stak gingen zij op pad om te kijken wat er zich allemaal voor netwerken bevonden. Ze kwamen tot de conclusie dat er 66 draadloze access points in de buurt waren, en ongeveer 90 verbonden stations.
Vervolgens ging men verder kijken en kwam men er achter dat de helft van de netwerken niet versleuteld was. Veel van de netwerken die wel versleuteld waren gebruikten de onbetrouwbare WEP-codering. Ondanks de vele niet of slecht versleutelde netwerken lukte het de twee personen toch niet om IDs of adressen van netwerken in het Witte Huis te achterhalen. De meeste onbeveiligde netwerken die ze tegenkwamen waren van andere gebouwen in de buurt.
Één keer kwam een beveiligingsbeambte van het Witte Huis op beide heren afgestapt. Deze vroeg wat er bij hen uit de koffer stak. Met het antwoord dat dit een antenne was, was de man tevreden. Beide heren konden hun werk dus vrijwel ongestoord voortzetten.
Rushing vertelde verder: "Wat de meeste systeembeheerders niet van draadloze netwerken weten, is hoeveel "lekkage" ze hebben. Het signaal lekt vanwege slechte beveiliging, of via een open deur of raam, of mogelijk zelfs vanwege problemen met het draadloze netwerk waar je vendor je niets over vertelt. Als een aanvaller er lang genoeg zit, kunnen ze signalen opvangen die niet voor hen bedoeld zijn".
2 uur geleden
