Review: Honor 3C – Heeft vooral bestaansrecht door lage prijs

Gebruikservaring, interface & software

Gebruikservaring

Met een schermgrootte van 5 inch is de Honor 3C in zijn prijsklasse niet uniek, maar zo’n groot scherm is ook zeker nog niet gebruikelijk. Van mij hoeft dat persoonlijk ook absoluut niet, ik vind het scherm te groot om de telefoon comfortabel met één hand te kunnen gebruiken. Daar komt bij dat de Android-knoppen niet onderin maar onder het scherm zijn geplaatst, waardoor ze nog minder makkelijk te bereiken zijn.

Ook zeer opmerkelijk is dat de toetsen onder het scherm niet voorzien zijn van verlichting, het is al jaren geleden dat ik voor het laatst heb meegemaakt dat fabrikant daarop bespaarden. Hoewel een deel van de mensen intuïtief wel zullen weten waar welke toets zit blijft het natuurlijk onhandig. Als men bij het ontwerpen écht had willen besparen op deze knoppen was het ook in dit opzicht beter geweest om voor knoppen die in het scherm geïntegreerd zijn te kiezen.


De Emotion UI-interface biedt wel een optie UI met één hand, maar dat is niks meer dan een speciale mode voor het toetsenbord waarbij alle toetsen naar de linker- of rechterzijde van het scherm schuiven. Het is absoluut een verbetering, maar er had veel meer gedaan kunnen worden.

Honor pretendeert tot in den treuren een merk te zijn dat naar klanten luistert. Dat is natuurlijk een mooi streven, maar als je dan in deze tijd nog een smartphone met Android 4.2 Jelly Bean op de markt durft te zetten, gaat er toch echt iets fout. Deze versie van Android stamt uit oktober 2012 en we zijn inmiddels al drie versies verder. Met een dergelijke bewering is het meeleveren van Android 4.4 KitKat acceptabel, maar eigenlijk had er al gewoon een update naar Android 5.0 Lollipop klaar moeten staan. Google heeft in 2,5 jaar tijd verschrikkelijk veel zaken verbeterd, niet alleen op functioneel gebied maar ook qua veiligheid en optimalisatie voor toestellen met beperkte specificaties, zoals deze Honor 3C.

Dat gezegd hebbende kan ik gelukkig niet beweren dat de Honor 3C uit de doos al een bijzonder traag toestel is. Natuurlijk vinden er hier en daar wel wat haperingen plaats, maar in de regel is er qua snelheid gewoon goed met de Honor 3C te werken.

Interface: Emotion UI

Honor plaatst de Emotion UI over Android heen, net als Huawei dat doet. Helaas betreft het nog Emotion UI 2.0, terwijl de Huawei Ascend Mate7 al versie 3.0 actief is. Op de Honor 6 draait dan weer versie 2.3. Net als bij de Android-versie lost Honor ook in dit opzicht de verwachtingen niet in.

Met Emotion UI doet Honor een aantal dingen heel anders dan partijen als HTC, LG, Samsung en Sony. Er is bijvoorbeeld geen apart overzicht met applicaties: alle apps zijn op de hoofdschermen terug te vinden. Dit maakt de interface minder complex maar afhankelijk wel ook rommeliger, al is dat ook afhankelijk van de gebruiker. Je kan alles immers ook netjes in mapjes wegstoppen.


Ook redelijk uniek is de mogelijkheid om een ander thema voor de skin te selecteren. Met versie 2.0 van Emotion UI heb je helaas niet al te veel keuze, er zijn drie thema’s en er is verder geen optie om makkelijk extra thema’s te installeren. Eventueel kan je ook elementen uit de verschillende thema’s kiezen en bijvoorbeeld enkel de schermvergrendeling, het lettertype of de stijl van iconen aanpassen.

De iconen van voorgeïnstalleerde apps hebben een kleurig en aansprekend uiterlijk gekregen, ook is er de mogelijkheid om de achtergrond na een bepaalde tijd te veranderen. Zo heeft je toestel elke keer bij het ontgrendelen een verrassing voor je klaarstaan.

Software

De Honor 3C wordt geleverd met 58 applicaties aan boord en dat is aardig wat. De meeste Android-fabrikanten proberen het aantal meegeleverde apps tegenwoordig wat in te dammen, terwijl Google de Nexus-telefoons al jarenlang met ongeveer 30 apps uitrust.

Zaken die Honor in mijn optiek gerust achterwege had kunnen laten zijn bijvoorbeeld vier spellen van GameLoft, plus een GameLoft-winkel voor nog meer games. Ook apps als Bitcasa, Facebook, Kingsoft Office, Twitter en Voice Dialer hebben absoluut niet veel meerwaarde. Gebruikers kunnen die zaken ook prima op eigen houtje en gratis in de Play Store vinden. Gelukkig is de meerderheid van deze overbodige apps wel gewoon te verwijderen.

Er zijn gelukkig ook wat zaken die wel werkelijk iets toevoegen, zoals de Telefoonbeheer-app. Daarmee kan je allerlei maatregelen nemen om je telefoon te optimaliseren. Je kan bijvoorbeeld aangeven welke apps actief mogen blijven wanneer je het scherm uitgeschakeld hebt. Om extra opslagruimte te creëren bevat Telefoonbeheer ook afval weg te gooien.